adama koyar..
ya birader bana şimdi ''adama koyan olaydır..'' diye saçma bir tanım yaptırmayın işte, tanım bu da.. hem öyle tanım yapınca sormazlar mı bana vibratör mü tanımlıyorsun lan diye?
parasal durumu nispeten iyi bir ailede büyüdüğümden dolayı ('zenginim diye reklam yapan yazar' bakınızını verecek arkadaşım, senin ben ebene bakayım bişi anlatıyorum şurada), yılbaşlarında ve doğumgünlerimde türlü oyuncaklara sahip olmak gibi bir şansım oldu.. iki batman'm, üç action-man'im (lan insan oyuncağa isim bulurken bu kadar mı tembel olur ''ne olsun baba bu karakterin adı?'', ''ne bileyim lan hareketli adam gibi bişi olsun işte..'' iyi kurtlu adam yapmamışlar..) bir sürü de g.i. joe'm vardı.. iki-üç tane de my little pony (götlerinde gökkuşağı olan beygirler) vardı ama sanıyorum, hatta umuyorum kız kardeşimindi onlar.. ucu püsküllü kırbacımın da aslında alt komuşuma ait olduğunu çok sonra öğrenecektim (çok şenlikli apartmandık biz)..
neyse abi o zamanlar bir oyuncak demek, ne bileyim bizim için olabilecek en iyi şeydi.. lambadan bir cin çıksa 3 tane dilek hakkımız olduğunu söylese, ''bu ne yaa ala ala boklu bir lamba mı aldınız yaaa.. oyuncak istiyorum ben..'' diye camdan aşağı atardım o lambayı.. düşün o derece.. şımarıklık da var tabi.. cin de sağlam şok olmuştur ama o muameleyi görünce..
lan şimdi geziyorum oyuncak reyonlarında.. action-man 40 ytl.. o zamanlar sorsalar bana kaç paradır diye, ''imkb endeksine göre tam 50 hazine bonosu..'' cevabını verirdim (beni yanlışlıkla ilkokul diye trt1 borsa gündemine götürmüşler 1 sene)..
ev parasıdır derdim, otomobil parasıdır derdim.. çok pahalıdır derdim.. şimdi paranın değerini daha iyi çözünce anlıyorum, 40 ytl tabi ki de az para değil ama şu anda istediğim anda alabilirim lan action-man.. iki gece çıkmam en kötü..
ama alamıyorum.. ne zaman tam kestiremiyorum ama bir ara oynamamam gerektiği söylendi üst beynim tarafından alt beynime..
bence var ya, herkes anlaşsa, birden oyuncaklarla oynamaya başlasak, kimse yadırgamaz bu durumu.. herkes sevinir.. duygulandım lan..
bu arada doğruya doğru, bence tanımı ''adama koyan olaydır..'' diye yapsam kimse bana vibratör mü tanımlıyorsun ulan diye sormazdı.. belki eski alt komşum..
(yalnız şimdi okudum da amma parantez koymuşum lan nil karaibrahimgil kadar yazıya.. süsü olsun bu sonuncusu da..)
Bugün kardeşim için yaptığım ilerde çoluğum çocuğum olursa yapacağım iştir de de bağlacı var; amaç ne olursa olsun o reyondan elimde sindy bebekle çıkmak ölüm ulan. Tanıdık bari denk gelmese. Kazık kadar herif olmuşum sindy bebekle oynuyor diye adım çıkacak diye korkuyorum şerefsizim.
oyuncağın sadece küçüklerin ilgi alanı olmadığını, büyüdükten sonra da insanların oyuncaklarla ilgilenebileceğini kabullenmiş kişilerin rahatça yapacağı eylemdir. nitekim burda bahsi geçen ilgilenmek olayı halının üzerinde arabaları sürmek, vs oyunlar değildir.
lakin bu tür özlemleri olan arkadaşlar için harika olabilecek bir durum daha vardır ki:
(bkz: yetişkin biri olarak oyuncak müzesinde dolaşmak)
bilerek, isteyerek, yol değiştirilerek yapılan eylemdir.
Sırf oyuncak teknolojisi ne boyutlara gelmiş araştırması için yanlış anlaşılmasın.
Yalnız o ses değiştirmeçli oyuncağı kim bulduysa allah razı olsun. süper bişi...
Not: Bizim zamanımızda action man, gi joe yoktu. Çok daha kıymetlileri olan bilyeli araba (benim hiç olmadı ama, iki tekerlek biriktirmiştim) altı sabunlu tahta (arnavut kaldırımlı yokuşlarda süper iş yapar) Yaralı dizler, kırık diş sahibiydim ben. Deli gibi koşmanın, hiç bir yere varmadan, amaçsızca koşmanın tadına varacak kadar şanslıydım.
bunu yapan kişi küçükken çok istediği ama annesini bir türlü ikna edip aldıramadığı kuzey kalesi'ni arıyordur efendim. misal, yaş oldu otuz iki ama ben hala arıyorum bu kaleyi. çocukluğumuzun efsane oyuncağıydı bu kuzey kalesi. topları, at arabaları, askerleri falan vardı içinde. saatlerce seyrederdik oyuncakçının vitrininden. sırf bunu alacak param olsun diye gittim üniversite okudum, iş buldum, çalıştım para kazandım ama sonunda ne oldu? şimdi param var ama kuzey kalesi yok oyuncakçılarda. e bir kuzey kalesi alamayacaksam sonunda ne yapayım işi gücü, ne yapayım parayı? sokayım vereceğiniz maaşa o zaman, ben gidiyorum.
içindeki çocuğu hala yaşatan kişinin eylemidir. ve pek çokları bunu yapmak ister ama kendisini bir daha belkide asla görmeyecek olan 3-5 kişiden çekinilerek yapılmaz. işte kişisel isteklerinin baskılanmasının o çok derin ve önemli nedeni budur.
