hepiniz bilirsiniz.
filmlerde araba şehirden uzaklaşır ormanlık
bir alana girer.
bir müddet gittikten sonra karşısına devasa büyüklükte
bir parmaklıklı kapı çıkar.
o kapi açılır , araba devam eder.
epey ilerledikten sonra önünde şadırvan , çiçeklik olan devasa
bir şato çıkar.
şaka yapmıyorum. orda yaşamak isterdim.
kendime ait gölüm , ormanım , tahtadan köprülerim olsun.
hayaller bu.
ama gel gör ki 3+1 170 m2 caddeye sıfır , 5bin desibel ses alan
bir apartman katında saksıdaki kaktüs gibi
yaşıyorum.
yapacak bir şey yok. dünya böyle.
Yeterli param olsaydi yerlesik duzen kurar miyim hic. Kocaman bir karavan alirim hatta koca bi otobusu karavan yaparim. Ya da bir yat alirdim. Durani siksinler, dunyayi yeniden keşfetmezsem namerdim.
insanın az -hatta hiç- hayvanın bol olduğu, deniz kenarında, sessiz sakin, huzurlu bir yer. varsa öyle bir yer, beni oraya bırakıp kaçın. mümkün müdür?
Yeterli parayı ikiye böler Euro dolara yatırırdım. Sonra onu tl yapıp demir çeliğe girerdim. Oradan kazandığım hisselerle ali Ağaoğluyla ortak olurdum. Daha sonra alinin istanbul da ki evine yerleşirdim.
