bol peynirli pizza.
o peynir uzar, uzar, uzar, uzar, ama bir türlü kopmaz, yere sarkar, çevrenizdeki herkes size iğrenerek bakar, ve pizza yerken ele almadan yemeyi, çatal - bıçak kullanmayı öğrenirsiniz.
muz yemek başlı başına derttir. hele kalabalık içinde yiyorsan daha da kötü. iştahlı yememeye çalışırsın bir yandan tutması derttir. ucundan tutmaya çalışırsan düşüverir , ortamı terk etmek icap eder.
ağzınızdan yere kadar sarkan bir kaşar parçası* ile karşından geçen ismi bilinmeyen taş gibi hatunun bir size, birde yere kadar uzanan kaşara bakıp yanınızdan bile geçmek istememesi, etrafınızda yarım daire çizerek mesafeyi sabit tutması sonucunu doğurur.
CANLI PAPAĞAN ; EĞER CANLI CANLI YEMEYE KALKARSANIZ DAHA SiZ ONU MiDEYE iNDiRMEDEN NE KADAR KiRLi ÇAMAŞIRINIZ VARSA ORTAYA DÖKÜP SiZi REZiL RÜSVA EDECEKTiR.
(bkz: iĞRENÇ ESPRiLER)
(bkz: BiRi BENi DURDURSUN YAHU)
hayatimda bir kez yedigim ve bir daha da zor cesaret edecegim istakoz.onu kirmak ve icinden eti cikarmak icin verilen aletlerle araba bile tamir edilir.
tantuni (bkz: tantuni), durum seklinde yenilirse mutlaka yerlere damlayan suyu ustunuze sicrar. sicramaklada kalmaz kokusu siner, tantunicilerdeki ucuz sabunlarla da ellerinize sinen bu kokuyu cikartamazsiniz. dolayisi ile herkes ne yediginizi anlar(sanki cok kotu birsey yapmissiniz gibi) yoksa tantuniciye mi gittin? gibi sorulara maruz kalirsiniz. ama genede cok severiz, tavsiye ederiz...
