ta 3 yıl önce...üniversiteden mezun olmuşum, göreve yeni başlamışım, yaş 21. o zamanlar biraz da çocukluğun etkisiyle biraz patavatsızlık mı desem açık sözlülük mü desem işte ikisinin karışımı bir özelliğe sahibim. gerçi hâlâ öyle de...biraz daha dizginleyebiliyorum kendimi şimdi.
odasına gidip idari işlerle pek muhatap olmayıp öğretmenler odasında durup sürekli gereksiz muhabbetler açan bir idarecim -amirim- var. açıkçası komik de bir tip. 8 ay evli kalıp boşanmış adam biz gençlere evlilikle ilgili tavsiyeler veriyor aklınca arada...bir de benim için "öğretmenler odasının maskotu" derdi bu adam...ben olmayınca eksik olurmuş, öyle derdi. ben de bu adama amirim vs. olmasını umursamadan sürekli laf yetiştirirdim, sataşırdım...hakikaten çocukluk, şimdi olsa yapmam kesinlikle.
bir gün gene her zamanki gibi bana evleneceğim kişinin nasıl bir kişi olması gerektiğini soruyor. ben de işte kendimce atıp tutuyorum. "böyle biri var mı okulda, bir düşüneyim" derken ben de "bu okulda adam yok ki hocam" dedim adamın gözlerinin içine bakarak...
nasıl yerin dibine girdim, anlatamam. adamın umurunda değil zaten, başladı gülmeye...
ama hakikaten üst yöneticilerden hep nefret etsem de abim gibi sevdiğim tek idarecim bu oldu. ben bu adamın yanında çok rahattım, istediğimi söylerdim. hiçbir sözümü yanlış anlamazdı ve beni sever, değer verirdi. tayin isteyip gitti, yılda 2 sefer ararım bayramlarda. hep de uzatır konuşmayı..."kapatın o telefonu artık" derim, "aradığıma pişman etmeyin beni" , o da lafını söyleyip kapatır sonra telefonu. sanırım, hâlâ büyümemişim...
Eski kız arkadaşımı ailemle tanıştırıcam,onda ayrı heyecan bende ayrı heyecan tabi..
Bizimkiler hemen gelinim , kızım muhabbetlerine başladı haliyle.
Onca sohbet çay çorba derken annem boş bardakları mutfağa götürürken bardağın teki düşüp kırıldı.
Babamdan ibretlik bir gaf geldi . Çorumlumusun sen yaaağğğ !
Ben kıpkırmızı kesildim . Boğazım saniyeler içerisinde kupkuru oldu .
Kız arkadaşıma baktığımda ise deve kuşu misali kafasını gömmüş yere garibim *
Baba dedim kız arkadaşım çorumlu !!!
Babam iptal , annem kalp krizi geçiriyor , kız arakadaşım beni oracıkta gömmüş , fatiha okuyo ...
Buda nerden aklıma geldiyse bilmem , böyle bir anımdır.
bugün okulda tuvaletteyim. ellerimi yıkıyorum. sınıftan bir çocuk da var ama ilk haftalar daha. dedim tanışayım. senin bölüm neydi ya falan filan. çıktık sınıfa gidiyoruz. o anda öksürdüm. elimle ağzımı kapatırken elime kaskatı bir balgam geldi. çaktırmadan cebimin içine emdiriyorum bir yandan. adımı sordu. söyledim. ardından "bende niyazi hacı memnun oldum" diyip elini uzattı. balğamın çoğunu kumaşa yedirdim ama halen bir cıvıklık vardı elimde. elini kızların yaptığı gibi yarım sıktım. inşallah anlayışlı bir adamdır. feciydi ya. balgam da bi acayipti.
kendimce haklı bir sebepten ötürü öğrencileri azarlarken ağzımdan çıkan rotasız tükürük damlasının en ön sırada bulunan çiçek olmuş öğrencinin alnına gelmesi kızcağızın gergin ortam yüzünden alnını bile silememesi. elimde olsa yolda tutup hedefe ulaşmasını engelleyecektim. vicdanla karışık utanç içerisinde hissettim..
