Evrensel değerler diyenlerin küçümsedikleri, kendi değerlerini kendi coğrafyalarında oluşturmuş ve bu değerlere sıkı sıkıya bağlı insanların durumunu tarif etmek için kullanılan kavram.
Ayakkabı boyacıları bile Viyana'da operadan konuşur! - Çünkü Viyanalı için opera = Türkü be kardeşim .
Herkesin kendi yereli... (Mesela...)
istediğimi söylemek istiyorum ey hükümet; yorumuma da düşünmeme de sınır koymanı istemiyorum - referansının Şekspir olması gerekmiyor.
Şekspirim olsun diye değil; kişisel mutluluğum için RTE gibi 'ben derim olur' birini isteniyorum.
Referanslarımız yerel olsun; evrensel değer diye bir şey yoktur diyorum.
Kendi anam babam gibi biraz pimpirikli bir adamım; memleketimin güvenli bir memleket olduğuna kanaat getirene kadar, paranoyak kalmaya devam edeceğim.
Üniversite öğrencilerinin, Yurtlar'daki hareketlerinin internetten izlenebilecek olmasına, iTiRAZIM yoktur, beyler.
Bir Avrupalı anne baba gibi düşünmek, hissetmek zorunda değilim.
Mümkünse evlatlarımı her yerden 'gözetleyebilmeyi' istiyor; gerekli teknik altyapının kurulması için hükümetimizden ricacı oluyorum.
Gazeteci milleti kadar, 'milletinin hissiyatına YABANCI' bir mahlukat yok diyorum; abarttığımı da biliyorum.
Bu memlekette her yapılan işi, baştan doğru kabul ettikleri 'Avrupalı' değerlerle yargılıyorlar. Yerel hissiyatları, küçümsüyorlar.
Bu devam ettiği müddetçe, yani bu hiyerarşi, Avrupalı'nın değerler hissiyatı 'doğru', bu memleketin hissiyatı, baştan yanlış; sahici konuşamayacağız emin olun.
Bu memleket insanı bir annebabanın Türkiye koşullarında, evladını 'suça' ve 'suçluya' bulaştırmadan büyütme titizliği,bir fenomendir beyler.
Bu fenomeni 'doğru ya da yanlış' diye, başkalarının inşa ettiği değerlere göre yargılamadan önce, o hissiyatı anlamaya çalışmamız gerekir.
