amfide gayet sıkıcı bir hukuk dersi bu sıkıcı ortamdan kurtulmak için arkadaşlarla muhabbet edersiniz. derken arkadaşlarınızdan biri 'geçmişe mazi derler' der siz de bu lafı tamamlayayım diye atlar ve 'S.kilmişe de gazi' dersiniz o heyecanla * sesiniz çok yüksek çıkar o an tüm bakışlar size döner gülmekle ağlamak arasında kalırsınız işte o an. sonunda dayanamaz kahkahayı koyverirsiniz en sonunda dersten atılmakla son bulur bu olay.
cinsellik dersinde oral bariyerden bahsedilmiştir. safkız kelimenin anlamını öğrenmek üzere hocanın yanına gider. ve şöyle olur:
safkız: hocam oral bariyer nasıl oluyo?
hoca: oral seks için mi? (dersten çıkmakta olan sınıf bi an durur, dikkatler safkıza çevrilir. safkız kızarmıştır çoktan.)
safkız: yok ben kelime olara..
hoca: onu burda bulamazsın. genelde yurtdışında fahişeler kulanıyo, mikrobik durumlar olmasın diye.
safkız: (saflığına mı yansın, rezil olduğuna mı..) tamam tamam hocam ben almayacaktım zaten, kelime olarak şeetmiştim. kemküm..
evde donla gezerken unutulup, yaz nedeniyle bir süredir balkonda duran çöp torbasını ziyaret amacı ile balkona çıkılır. derken komşu teyze görülerek eller ve kollar balkon demirlerine dayanmak sureti ile muhabbete başlanır. yaklaşık 10 dakikalık sohbet boyunca, teyzenin tuhaf bakışlarının neden devamlı belden aşşağınıza kaydığına bir anlam verilemeyip içeri girilir. boy aynasının önünden geçerken gözlerinize birşeyler takılır, bir adım gerileyerek aynaya tekrar baktığınızda üstünüzdeki eksikliğin farkına varılır.
sene 1997, yaşım daha 15, genciz vesselam. ''bıyıkların terlemesi'' hadisesine yeni yeni geçiş yapmışız.
bu cep telefonu denilen şerefsiz de istanbul'da yeni yeni peydah olmaya başladı o zamanlar. herkeste yok. hele 15 yaşında olanlarda hiç yok.
amcam geldi bi gün, elinde bi cep telefonu. markası ericson328 miydi neydi. böyle elbise fırçası boyutlarında bişey.
bizde 'uçan daire bulmuş gariban köylü' misali üşüştük telefonun başına. aldık orasını burasını kurcalıyoruz.
işte o zaman felaket bi istek oluştu bende. dedim ben de alacam bi cep telefonu.
ilk pedere açtım konuyu. siktir çekti haliyle. nasıl çekmesin daha onda da yok telefon.
gittim anneme yalvar yakar ikna ettim. -ama nasıl yalvar yakar. tam on gün bütün market işlerini ben yaptım. yer bile sildim lan. bi telefon için düştüğümüz durumlara bak-
gittik o zamanın parasıyla 45 milyon liraya bi nokia 3110 aldık.- markasını unutmadım hala.. -45 milyonda iyi para, kaba hesap bir memurun yarı aylığı gibi bişey-
neyse kavuştum telefonuma. kayıt defterine telefonları kaydettim falan. zaten bi evin numarası, bi pederin işyeri, bide amcamın cep numarasını kaydettim.
aradan 3 ay geçti. bi allah'ın kulu aramadı. kimse arayıp sormayınca ben de kendi kendime şekillere giriyodum. yolda giderken kimse aramadıgı halde telefonla konuşmalara falan. tam kıro hareketleri.
neyse yine böyle bi gün okuldan cıktım taksim'den otobüse bindim. tesadüf bu ya, okulda göz koyduğum bi kız vardı, oda binmezmi otobüse. kendi kendime, ''işte tam zamanı, hava atmak için bundan daha iyi fırsat olmaz'' dedim.
geçtim en arka koltuğa, kız da bi sıra önümde, aldım telefonu elime zil sesleriyle falan oynuyorum. sonra her zaman ki gibi arayan biri varmış gibi telefonla konuşmaya başladım. ne olduysa ondan sonra oldu zaten.
telefon kulagımda hararetli hararetli konuşurken bi de telefon çalmazmı! bütün millet otobüsün arkasına doğru bakmaya başladı. ben desen, zaten pancarımsı bi hal almışım. yüzüm gökkuşağının bütün renklerini sırasıyla deniyor.
arayan da amcam, ulan puşt, ulan ibne, 3 aydır tek bi kere bile arayıp sormadın 'yiğenim napıyon paraya falan ihtiyacın varmı?' diye, arayacak bu günümü buldun...
hayır otobüstekileri siktirette, kesiştiğimiz kız da otobüste, nasıl olduysa gözüm hemen ona kaydı bi baktım kıs kıs gülüyo.
sonrası malum. ilk durakta indim. paramda yoktu başka. kalan yolu yürüdüm. tam iki ay okula da gitmedim.
annesini avusturalya'ya yollamak için bilet almak üzere x turizm acentasını arayan arkadaşın başına gelen örnek olabilir mesela;
ark: merhaba iyi günler avusturalya'ya uçak seferiniz var mı
görevli: direkt olarak malesef beyefendi.dubai ordan singapur aktarmalı bıdı bıdı bıdı
ark: hımmm peki hangi havayolu şirketi veriyor bileti
görevli: fly emirates
ark: o ne ya daha düzgün başka bi havayolu yok mu
görevli: beyefendi fly emirates zaten business class kesiyor bileti dünyanın en prestijli hava yollarından birisidir.ama iki gün daha beklerseniz kargo uçağı var.daha hesaplı olur.
ark:!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
dıttttttttttttttttttttttttttttttt
yalnız yerin dibine girmekle kalmaz eleman atomlara ayrılır oracıkta
kadıköy pasajında bir grup arkadaş gezinmekte iken dükkanın birisinin camında "ümit abladan tarot falı" adlı reklamı görürüm. kanka olarak tabir ettiğimiz arkadaşı biraz ilerdeki dükkanın önünde gitarlara bakan arkadaş topluluğunun içinden alır ve ümit abladan tarot falı yazısının önüne götürürüm
lord: olum olaya bak lan ümit abla nedir ne biçim isimdir ümit diye ablamı olurmuş travestidir lan bu hehehe
arkadaş: (çok soğuk bir edayla) ne var abi benim annemin adıda ümit
soğuk rüzgarlar esmiştir yapılacak tek şey arkadaş topluluğunun yanına gidip gitarlar hakkında olan tartışmaya dalıp olayın etkisinden çıkılmamasından dolayı saçmalayıp gevelemektir.
internet kafelerin daha yeni yeni yayılmaya başladığı, bizim de lise yıllarımıza denk gelen, tahminimce 1998 yılının soğuk bir kış günüydü.
hava erkenden karardığı için okul çıkışı annelerimizin okuldan çıktığın gibi doğru eve şeklinde tenbihlemelerini yerine getirmek adını hemen evlerimize gidiyorduk. okula giderken de öğlenci olduğumuz için, öğlen yemeğini annelerimiz geç yedirdiğinden dışarıda takılmaya pek vakit kalmıyordu.
arkadaş grubunda olanların kendine ait bilgisayarları olsada, 1997 yılında microsoft'un piyasaya sürdüğü dönemin en sağlam savaş strateji oyunu olan age of empires'ı o günün şartlarıyla internet üzerinden oynamaya çalışsakta bağlantının yavaşlığı, zaman zaman kopması hep oyunu böldüğünden mutlaka bir yolunu bulup internet kafeye gitmemiz gerekiyordu.
planı yaptık ve pazartesi günü edebiyat öğretmenimizin verdiği ödevden dolayı bursa merkezde bulunan ahmet vefik paşa tiyatrosu'na gidecek ve o gün oynanan tiyatro oyununun kompozisyonunu çıkaracaktık. herkesin ailesi yuttu, fakat bir tanesinin ailesi çocuklarını el bebek gül bebek gibi yetiştirdiklerinden pek salmak istemiyorlardı. ama sonunda o da izin aldı ve saat 20:00'de başlayacak tiyatro için okul çıkışı eve gidip, yemek yedikten sonra tiyatro önünde buluştuk.
hemen gerçek hedef olan internet kafenin yolunu tuttuk. çılgınlar gibi age of empires oynadıktan sonra saat 23:00'te evlerimizde olacak şekilde kafeden ayrıldık.
eve geldiğim an annemin bana garip bir bakışı vardı ve sonrasında şu diyalog yaşanmaya başladı;
- oğlum nerdeydin sen?
+ tiyatrodaydım anne.
- gözlerime bak bakayım, bana pek öyle gibi gelmiyor
(iç ses) oğlum salca annen olayı çakmış söyle gitsin, yerin dibine girdin zaten.
+ evet anne tiyatroda değildik.
- az önce barbaros'un babası aradı. barbaros'u tiyatro çıkışı almaya gelmiş. eh be oğlum hadi madem tiyatroya gitmeyecektiniz, gitsen gitsen internet kafeye gitmişsindir, ama bula bula tiyatroda bir hafta boyunca oyun olmayan tek gün olan pazartesiyi mi buldunuz?
+ muahahahahaha hadi yaa oyun yokmuymuş.
ertesi gün okula bir gittik, barbaros'un hala yanağında tokat izleri vardı, pısırıklaşmıştı iyice..
wrc de görev alan ve 1 hafta boyunca uykusuz kalan 3 arkadaş antalya'dan izmir'e dönmektedir. 1 hafta boyunca bünye okadar yorgun düşmüştür ki koltuga oturur oturmaz deliksiz bir uykuya dalınır. uyku esnasında yorgunlugunda etkisiyle ardına kadar açılan ağızdan, uyandırıldığım anda deniz aslanlarının kavgaları esnasında çıkardıkları desibelde çıkan ''gaaaggrrgghhhhhhhrrhh' diye tarif edebileceğim bir ses otobüste yankılanır. utanç dakikaları yaklaşık 10 kişinin sesi çıkardığım anda bana dogru bakması ve gülümsemesiyle son bulur.
gündüz vakti evde annenizin komşuları varken ve siz tuvaletteyken teyzenin birinin içeri dalması ve ışık hızıyla kapıyı geri kapaması ve o an ne bok yiycem şimdi diye düşündüğünüz anlardır. tabi aslında bu bir şey değildir daha da utanç verici anlar vardır. 6-7 kişi arkadaşınızda toplanmışsınızdır ve o gruptan bir kişi sadece iki kişiyi tanıoydur. ve misafirdir. siz de ona pis bir şaka hazırlarsınız ve hepinizin ibne olduğunu zannetmesi için elinizden geleni yaparsınız ve hatta onu da aranıza almak istediğinizi söylersiniz. saatlerce süren şaka evden çıkıp çocuğu yalnız başına bırakmalar... ve bir anda çocuk gitmiştir. bir kaç gün sonra ailenizin bir şekilde kulağına gider bu olay ve sizi gerçekten ibne zannederler. tabi olayın şaka olduğunu açıklamak bir dert sonradan neden böyle bir şaka yapıldığını açıklamak ayrı bir dert ve utanç anıdır. off...
gece boyu barda bir kızla kesişirsiniz.bütün havanız yerindedir.adeta tanrının yeryüzüne indirdiği insan soyunun devam ettirecek yegane insansınızdır artık.bu havaya yanınızda bulunan arkadaşınızın "lan olm hatun deminden beri seni kesiyo a.q."gazı da eklenir.bunu üzerine şöyle bara doğru bir seğirteyim,hem şekil olur hemde bira kaparım diye düşünürsünüz.ama bunu için önünüzde en zor engel olan barın pisti vardır.o kadar zıplayan, pogo yapan insan içinden geçmek elbette kolay olmayacaktır.neyseki bara akzasız belasız gidersiniz,biranızı alıp geriye dönmek istersiniz ama olan olur.dönüş yolunda zıplayan dananın teki size çarpar ve sizde piste boylu boyunca amele sümüğü gibi yapışırsınız.tabi sizde birine çarparsınız ve büyük olasılıkla bir bayana.hatta onla beraber düşersiniz.elinizdeki bira sizin ve kızın üzerine dökülür.ışıklar yanar tüm bara rezil olursunuz.başarmışsınzıdır.gecenin parlayan yıldızı siz olmuşsunuzdur
yerin yarılmayacağını bile bile çaresizce rezalet anının geçmesinin beklendiği durumlardır. derse geç kalmışsınızdır. asansörü beklerken biraz daha. . sonra boş bir asansör gelir, siz yandan öndekileri beklemeden atlarsınız. sizden sonra bir öğretim üyesi biner asansöre. hani yandan önüne geçtiğiniz. o kadar insanın önünde yaptığınız saygısızlığın derecesini anlatır. herkes size nefretle bakar. .
bu olayı yanlış hatırlamıyorsam itiraf.com da okumuştum *
adamın biri ishaldir ve o gün kız arkadaşı uzak bir şehirden gelcektir.adam bunu kız arkadaşına söyleyemez ve fakat kızla buluştukları ilk andan itibaren bağırsaklar tahliye için izin ister.adam sıkar kendini ve kızla gezmeye devam eder.sonra aklına bir fikir gelir.girer bir mağazadan pantolon alır.kız arkadaşının bütün ısrarlarına rağmen pantolonu denemez.bi cafeye otururlar.adam pantolonu deniycem bahanesiyle tuvalete gider.önce altına yaptığı donunu sonra da eski pantolonunu çıkarır ve tuvaletin havalandırmasından aşağı atar.sonra poşeti açar.fakat poşetten t-shirt çıkar.hiçbir şey yapamaz.ademin bile örtecek bir yaprağı varken adamın belden aşağısı çırılçıplaktır.içerde kaldığı süre içerisinde kapıyı tıklatanlar olur.ses vermez.dışardakiler çoğalır ve çocuk uyuşturucudan gitti diye polis çağırırlar.polis gelir.gazeteciler ve haberciler kapıya yığılır.sonrası yok...bilmiyorum...*
geçenlerde masumane bir şekilde yeni indirdiğim şarkıları dinliyorum. bu arada msn de ne dinliyorum özelliği açıktı, şarkıları sürekli değiştiriyordum. bir şarkının melodisi çok güzeldi, bunu biraz dinleyeyim dedim.
birden pat diye kızın teki geldi; "ooo öğlen vakti iş yerinde porno seyrediyorsun, baya rahatsın herhalde" şeklinde bir cümle kurdu. bende afalladım ilk başta "nasıl yani" diye düşündüm. ee kem küm derken, bir de baktım dinlediğim şarkı ne dinliyorum özelliğinde sexy f.ck şeklinde gözüküyor. yani şarkıyı söyleyenin adı da yok, sadece bu yazıyor.
olayı farkedene durumu anlatana kadar göbeğim çatladı. o kadar masumken, kızın beni pornocu biri sanması ve o damgayı yapıştırmasından dolayı garip oldum. porno izlesem gam yemem, ama yapmasan da yaptı derler olayı beni derinden yaraladı..
