söylenecek hiçbir lafın kalmaması durumudur. kişi en iyi kendinden bilir.
örnekle açıklayacak olursak: geçmiş zaman. alt kat komşumuz bize misafirliğe gelmiş, televizyonda da voleybol milli takımının maçı var. bende oturmuşum onu izleyeceğim. maç henüz başlamamış, oyuncular ve teknik ekip tanıtılıyor. bir baktım bizim teknik ekipten bir arkadaş şaşı. bildiğin şaşı. bende gayrı ihtiyari gülmüş bulundum. ulan hadi gülüyorsun "aa adam şaşı yahu" ne demek oluyor? ve evet komşumuzda şaşıydı. ölsem keşke demiştim. çok içten istemiştim. kadın ağladı ya lan! allah belamı verecek!
Ofisteki bilgisayarım bozuldu bir gün, ofisteki erkekler birer birer oturuyor başına ve çözmeye çalışıyorlar. Ama olmuyor.
Ben de erkek arkadaşıma mesaj attım anlar bu işlerden.
O mesajla bana yazıyor bende bilgisayarın başındakine komut veriyorum şöyle yap bunu yükle gibi..
O kadar dalmışım ki bi anda herkes sustu ve bana baktı.
'Noluyo yaa' derken okuduğum son mesaja baktım.
Benimkinden gelen edepsiz mesajı tüm ofise sesli okuduğumu farkettiğimde hiç o kadar utandığımı hatırlamıyorum.
Rezillikti yaa..
bundan 10 yıl önce erotik bir dergiye bakarken babamın yakalaması ve dergiyi istemesi benim utancımdan veremem akabinde yerin kat be kat aşağılarına doğru inmem, baya indim ama çok karanlıktı ve çok sıcaktı.
sabah namazı vaktinde uyanıp, 5 dk. daha uyuyayım sonra kalkar kılarım dedikten sonra tekrar uyuyup, ardından uyandığım an güneşin çoktan doğmuş olması.. rabbime karşı mahcup olmam, yerin dibine girmiş gibi hissetmiş olmam.. şeytana yenildiğimi farketmem.
hakkari dağ komando tugayında askerliğimi yaptım. bir gün görev dolayısıyla - iki gün önce baskın olan ve 23 şehit verilen- çukurca'da bir sınır karakoluna-hava değişimine çıkacak askerleri tespit etmek ve kalan askerlere moral motivasyon sağlamak amacıyla- gönderildim. saat 5 e kadar askerlerle görüşme yapıyor sonraki saatlerde odamda bilgisayara bakıp kitap okuyup vakit geçiriyordum. üçüncü gün akşam 9 sularında tam da bilgisayarımda film izlerken birden elektirikler kesildi. ortalık zifiri karanlık. 1 dakika sonra inanılmaz bir şekilde silah sesleri bomba sesleri uçaksavar sesleri aklınıza gelebilecek bütün ağır silahların sesleriyle oda inlemeye başladı. inanılmaz bir korku içimi sardı ve birden "aaaabiiii aaabiii nerdesinizi çocuklaaar koşuun baskın vaaaar" diye bağırmaya başladım. ağlamakla bağırmak arasında çıkan sesimden nasıl korktugum belli oluyordu. neden sonra içöeriye bir askerimin geldiğini fark ettim. " hayırdır komutanım ne oldu neden bağırıyorsunuz" dedi. "duymuyor musun oğlum baskın var teröristler geldi" dediğimde çocuğun suratı birden değişti pis bir sırıtma hali aldı ve " komutanım tatbikat var ne baskını size haber vermediler mi dedi" tahmin edersiniz ki o an rezilliklerin en daniskasını yaşadım. meğer tatbikat varmış herkese haber verilmiş ancak ben orada misafir asteğmen oldugumdan bana haber vermeyi unutmuşlar. ertesi gün beni gören askerler önce selam veriyor sonra arkamdan gülme seslerini duyuyordum. hayatımda en rezil olduğum an bu andır.
iki gün önce gittiğim iş görüşmesine biraz erken gittim, bu sırada elime projeyi verdiler inceledim. incele incele bir yere kadar bu sırada çalışanlardan biri bengü hanım sizi 1 saat sonra alacak görüşeceksiniz dedi. aklımdan lan elektrik işinde kadının ne işi var diye düşünürken bengü hanım sizi bekliyor dedi. neyse yürüdüm kapıdan içeri girdim, kapıda topuzlu kilit vardı şak diye kitlemişim bilinçsiz olarak. arkamı bir döndüm kadının gözleri kocaman bana bakıyor you touch me tralala bey beklettim kusura bakmayın ehuu ama neden kapıyı kitlediniz diye sorunca camda kıpkırmızı bir surat gördüm. o şok ile asıl sizin bu makamda ne işiniz var erkek bekliyordum ben dememle dahada bir rezil oldum.
5 ya da 6 50' lik içtikten sonra cool davranmaya çalışırken geğirmek ya da bir yere takılıp düşmek ile geçen anlardır. etraf da kalabalıksa ertesi gün dillere düşebilirsiniz.
Dayımın ebubekir adında bir oğlu vardı bikaç aylıkken vefat etmişti sonra 2 3 yıl sonra bir oğlu daha oldu adını mehmet akif koydu bende arada gider severim falan birgün ailecek gitmiştik yengem dayım herkes ordaydı bende bende akif e ebubekir dedim o an varya ölmek istedim ya ne yengemin ne dayımın yüzüne bakabildim artık dayımlara gitmeye bile utanıyorum .
