bestecilerin batı da yahut doğu da güney de yahut kuzey de yeni klasik müzik yapılarını ortaya koyan eserleri yapmakta donuklaşmasıdır. klasik müziğin en büyük krizi 20. yy ikinci yarısından sonra ortaya çıkan bu durumdur. yeni yapılar kuran bestecilerin yerini icracılar almış eski eserlerin yorumlanması daha önem kazanmıştır.
klasik müzik çıkış noktası itibariyle zaten seçkinci olmasına rağmen üretimde bu kadar kısırlaşmasına anlam verilememektedir. new age bu krize karşı yeni bir açılım gibi oluşmasına rağmen yaratımdaki kriz orayada bulaşmıştır.
doğru ver yerinde olan bir tespittir. geçmiş zamanlarda, belli bir makam, saygı ve itibar için bu tarz müzik yapılırken, günümüzde tamamen cebi doldurmak ve insanların isteklerine göre hareket edilmesinden dolayıdır. yani günümüz insanı klasik müzik istememekte, bu doğrultuda eserlerde piyasada yer almamaktadır.
bundan daha da acınası olan türkiyede adam gibi dünya standartlarında opera salonunun bile sadece bir adet olmasıdır. salonumuz bile yok ki sanatçımız ya da bestecimiz olsun.
doğru bir tespittir, tamamen eski notaların çeşitli senfoni orkestraları ile tekrar yorumlanmasına dayalı şuan klasik müzikteki gelişim.
