ilkokul çağındaki çocukların yaptığı güzelliktir. ordan oraya atlarken yırttığı ayakkabıları yüzünden yenisinin değerini daha iyi bilir ve onu bir süre dışarıda giymez. evde top sektirirken kullanır ve yatağının altına koyar. bir süre sonra mahalleden serkan yeni ayakkabısıyla dışarıda belirince bizimki altta kalır mı? hemen savurur kendisini sokaklara yeni ayakkabılarıyla.
pek çok insan bunu yapar. nedeni de, gıcır gıcır duran ayakkabının etrafa "ben yeniyim!" diye bağırmasıdır. sanki herkes ayağına bakıyormuş da "ıyy şuna bak, aldığını gibi giymiş ayakkabıları.." der gibi gelir kişiye, o an ayakları yere gömme hissiyatı doğar işte.. bu yüzden de önce arabayla bir yerlere gidilirken giyilerek bünyenin bu duruma az da olsa alışması sağlanır. aynı olay bir de mont, palto, kaban, parke[parke ne la, yok fayans], manto vs.de de gerçekleşir. ben eskiden yeni montu giydiğim ilk gün, okula gitmekten nefret eder idim..
