olay şudur, gazeteden bir yemek kitabı çıkar. sürekli aynı şeyleri yiyen zavallı çocuklar ve evin babası bir an için umutlanır. aha annem iki saattir şu gazeteden çıkan yemek kitabını okuyor, kesin akşam çok farklı çok değişik ve güzel bir yemek pişecek rüyalarına girilir. akşam olur, yine eski yemekler. yine pilav, yine taze fasulye. annemin yaklaşık 10 tane yemek kitabı var, yıllardır gazetelerden falan çıkar. hepsinde 50 tarif olsa yaklaşık 500 tarif. hadi bir kısmı çok farklı içerikler istiyor diye pişirilmiyor diyelim. yılda 5 kere olsa yeni bir şeyler yesek be. yok. anneler onu roman niyetine okur, akşama yine fasulye olur, pilav olur. aha pilav ama kesin içine değişik bir şey koymuştur, kesin kitaptan öğrendiği yöntemle pişirmiştir( son umut bu da ). hayır eski pilavın aynısı.
ihtimalleri şöyle sıralıyabiliriz:
- aldığı yemek kitabından bi' şey anlamamıştır.
- kendi yemeklerini kitaptaki yemeklerden üstün görmektedir.
- yapım aşamasında bir şeyleri eksik yapıp malzemeyi hunharca kullanmaktan çekinmektedir.
- kitabı okumamıştır.
annelerin genelde klasik yemek tarfleri vardır ve onları hafızaya almışlardır.
gözü kapalı ya da uyku arasında bile onları yapar hale gelmişlerdir. yeni yemekleri "abidik kubidik, ya da tanko" gibi sözlerle tanımlayıp onlardan acayip ürkerler.
brokoli gibi sebzelerle yapılan yemeklerin ise asla yenilemeyecek şeyler olduğunu düşünürler, onları küçümserler.
yemek kitaplarını yeni bir yemek öğrenmek içinden ziyada bilgi amaçlı okurlar.
bir çeşit geline karşı cephane biriktirme gayreti.
bir de tüm yemek tariflerini gazetelerden kesip toplayan, bununla da yetinmeyip bir dünya yemek kitabı alıp da evde bunlarla bir kütüphane oluşturan ve henüz hiç birini denememiş olan anne vardır ki, gülümsetir. sonuç ise yemek tarifi "biriktirme" hobisi olan bir anneye sahip olmaktır.
daha komiği annem 2 senedir söz lazanya yapıcam diye bizi uyutuyordu.Annem kapıyı açtı lazanya yaptım bak dedi.
Mutfağa bir girdim kıymalı börek yapmış * .
Koptum ya * .
yemek kitabındaki yemeklerin resimlerini beğenip kitapta verilen tariflere göre yapmayı denemiştir. yaptığı yemeklerin görüntüsü resimdekilerle aynı olmayınca da boşver şimdi kitabı mitabı, ben şimdi şöyle tane tane ayrılan bir pilav yapayım da parmaklarını yesinler düşüncesiyle hareket etmiş olabilir. risk almamış olur hem.
tüm gün boyunca kitaptaki portakallı ördeklerin efenime söyleyim ançüezli pizzaların, iskenderlerin, adanaların hayali kurularak gelinir.
eve gelinir, o gazla hemen eller ayaklar yıkanır. akşam vakti girdiyse iki rekat farz kılınır ve hoppa sofraya geçilir. gözler hep o kapalı tencerededir. annenin " da da da daammm havuçlu pilav öğrendim", demesine tepki olarak derhal masadan kalkılır ve eti pizza krakere yumulunur.
