çok kötü bir şeydir. ben böyleyim ve lisenin ilk günü beni ilkokullu sanan olmuştu. bazıları iyi bir şey olduğunu söyler ancak bu 40'lı yaşlara gelindiğinde iyi bir özellik olacaktır. gençken hep yaşınızdan küçük gösterdiğiniz için size küçük çocuk muamelesi yapacaklardır.
Çalıştığım yerdeki biri beni Çalışanlardan birinin çocuğu sanmış. Forma var üstümde, muazzam tespit.
Sürekli kaç yaşındasın sen sorularına maruz kalmakla, inanmayanlara inandırmaya çalışmakla birlikte daha da saçma bir hal alan durum.
Ben şuan için pek memnun olmasam Bile bundan 10 yıl sonra halimden çok memnun olacağıma adım gibi eminim.
Yaşımı her söylediğimde değişen şaşıran surat ifadelerine maruz kalmak. Muhitinin dışında her markette sigara için pasaport istenmesi gibi durumlara yol açar. işte o zaman çıkartır koyarım masaya "24 yaşındayım seni sürtük hadi ver sigaramı" bakışıyla.
aslında genel itibariyle böyle bir yargıda bulunmak doğru değil. ben de öyle zannediyordum ama abi çekip beni şaşırtan çok insan da oldu. gören gözlerle alakalı. herkes aynı görmez, aynı bakmaz.
yaşından büyük gösterenlerin imrenerek baktıkları durumdur. benden 2 yaş büyük bir kuzenle beni gören birisi hangimizin büyük olduğunu sordu morelim alt üst oldu.
genelde fiziksel olarak olduğun yaştan daha küçük görünme durumudur. Sık sık duyarız. Ancak hayatı yaşama biçimi sayılıyorsa veya hissettiğin, başkasına hissettirdiğin yaş sayılıyorsa ben de bu gruba dahilim.
yıllar yılı rahatsız olduğum durum. bir abim laf arasında, yaşından küçük göstermenin kıymetini yaşlanınca anlarsın dediğinde bunun bir avantaj olduğunu anladım. hala minibüse "abi bi öğrenci" deyip binebiliyorum.
