geçen günlerde karşılaştığım bir durum.
- sudecim ayça ablana söyler misin beni bir arasın.
- pardon anlamadım , ne ablası taner?
- bizim zamanımız da büyüklere hitap ederken..
- pardon da ne büyüğü yaşın kaç senin kardeşim!
- ee 17
- he , temam memnun oldum bende 19.. ayçada 17 değil mi?
- hay amk pardon!
25 ve altı yaş için yaşını göstermemek büyük bir sorundur.Sırf yaşını göstermek için yapılan bir ton makyaj abartılı kıyafetler bu yaşlardadır fakat 20'li yaşların sonları ve daha sonrası için bu mükemmel bir durumdur.
minyon kadınların yaşamı boyunca karşılaşacağı hadisedir. bi de abartı giyimden hoşlanmayan bi tarzınız varsa hiç yaşlanmazsınız efendim insanların gözünde. şu ana kadar kısa boylu olmanın tek avantajı bu sanırım. ancak 20 li yaşlarda sizi liseli zannedebilirler. üzülmeyin, giyim kuşamla arayı kapatın.
sakalsız olmak durumudur. fiziken çok iyi olabilirsiniz ama sakalınız yoksa bu konuda bir adım geridesinizdir.
zamanında sakallarım olmadığı için 'köse asker' diyen bir abimiz vardı bana zira askerlik görevimi yerine getirmeme daha vardır.
Her gittiği yerde 'hastane vs.' kimlik sorulmasıdır. Her ne kadare küçük göstermek bir avantaj olsa da arkadaşlarının içinde tek kimlik sorulan kişi olmak gibi de kötğ bır yanı vardır.
bazen avantaj olarak görülür bazen de dezavantaj olarak görülmektedir. kimileri yaşından küçük gösterdikleri durumunu sevmeseler de bazıları için sorun olmaktan çıkar keyfini çıkarırlar. benim ise tam anlamıyla içinde bulunduğum durumdur. ben bile bu durumu o kadar benimsemiş olmalıyım ki, gayri ihtiyari olarak bir zamanlar yaşımı soranlara hep 24 yaşımda olduğumu söyledim. şuan 27 yaşında olsam da hala küçük çocuk gibi davranırlar iş yerinde ve bazı topluluklarda. ilk kez tanıştıklarım 18-23 yaşında olduğuma dair beni bile inandırmaya çalışırlar.
