Benimdir.
Anlayamadigim kucukkem hep yasitlarimdam buyuk duran herkesin buyuk sandigi bem buyuyunce birden kucuk gostermeye basladim. Psikolojim bozuldu.
Neredeyse her gün maruz kaldığım söz artık iltifat olarak kabul ediyorum hatta kız gibi tipin var demeleri yok mu küfür mü etsem teşekkür mü arafta kalıyorum.
Benim dahil olduğum grup mu desem bilemedim.
Kimisi seni daha büyük sanmıştım derken kimisi de hadi ya daha küçük sanmıştım diyor.
Hiç unutmam,bu sene satranç turnuvasında karşıma ortalama 12-13 yaşında bir çocuk geldi. Oyun öncesi sohbet ederken alakasizca " abla kaç yaşındasın " dedi. Ben de gülümseyerek yaşımı söyledim ama o patavatsizca "ben seni daha küçük sanmistim kucuk gösteriyorsun"dedi. Moral sıfır.
Bunlar hep tuzak oyun oncesi.
bazı durumlarda insanı sinir eder.
cılız, çelimsiz bir insan da değilim ama neden böyle oldu bilemedim.
anneme sigara almaya gidiyorum kimlik istiyorlar falan..
hatta daha yeni, iftar dönüşü başımdan şöyle bi muhabbet geçti:
x: ay yazık ya annenin başı ağrıyor Nasıl sürecek arabayı kadıncağız..
ben: annem değil ben sürüyorum zaten.
x: kız senin ehliyetin var mı yakalanmayasın.. (imalı bakış)
b: araba benim...
x: hmm 17 yaşında gibisin..
b:........
