yapılan hatalardan ziyade sanırım hataların sonuçları önemli.hata yapa yapa doğruyu öğrenmekten ziyade yapılan hata sonucu yaşananlardan öğrenilenler önemli.tamam aynı şey gibi görünüyor ama bence aradaki fark doğruyu tutş noktamız.ben diyorum ki, sebep değil sonuç belirliyor önem derecesini.hata yapıyoruz ve sonucuna katlanıyoruz.acı çekiyoruz.çektiğimiz acı bize olgunluk vs katıyor.
her şeye rağmen gülümsemek. hayatı iplememek. istemediğin hiçbir şeyi yapmadan canının istediği gibi yaşamak. başkalarının belirlediği hayatı değil de kendi seçtiğin hayatı yaşamak. vs.
en cok kendini guclu hissettigin anlardan korkacaksin.bu parasal anlamda, manevi anlamda herhangi bir boyutta ozguven olabilir.korkak olun demiyorum ama kendinizden emin sekilde yaptiginiz soylediginiz herseye dikkat edin.cunku dun sizi mutlu edip cesaretlendiren seyler, yarin tum ozguveninizi calmis olabilir.
benim şu birkaç ay içinde öğrendiklerimi sıralayacak olursam:
-dostun ve kardeşin bildiğin insanları kırma, onları ihmal etme. çünkü onlar en zor anında yanına koşacağın tek güvenilir insanlardır.
-sevgiline ne kadar güvenirsen güven, ona asla "nasılsa bana çok bağlandı, artık beni bırakamaz" muamelesi yapmayın. o kadar soğukkanlı bir şekilde terk edebiliyorlar ki.
-sevgilini aldatma; birisiyle beraberken başkasından hoşlanmaya başladıysan, beraber olduğun kişiye net ol. bahanelerin kimseye bir faydası olmaz. kimse aptal değil bunu unutma.
ayrıntılar geliyor...
