Sen kendi duvarlarının gerisine çekiliyorsun. O, kendi duvarlarının gerisine çekiliyor. Bir başka kentte. Bir başka ülkede. Herkes bir başka kentte. Herkes bir başka dili konuşuyor. Ya da anlamaya çalışıyor. Aynı dili konuşan iki kişi yok
bu gün okurken, beni rahatsız eden sineği saydam bi bardakla alıkoyduğum kitap. beraber okuyoruz sinekle. yalnızlık çekmiyor bu sayede.
bi de dün yatağımda dönüp dururken geceyi tüketmiş akabinde bilmemkaçıncı geleneksel sıçtın mavisi ile başlayan günün koşuşturmacasında iyice hırpalanıp, o uykusuzluk ve yorgunlukla eve kendimi atmışken uyumak yerine bu kitabı okumayı seçtim. beni boğuyor. her cümlesinde biraz daha anlamsızlaşıyorum kitapla beraber. fazlalıkları atıp kalan "hiç"i sunuyor, hiç oluyorsunuz ve böyle hissetmenin verebileceği olası keyif ve tatminlere de yer yok, bütünüyle gerçekçi(tabuların içini boşaltırken bile).
alıntılar yapılmış olsa da bu kitabı anlatırken alıntı yapmak olmaz. kitaptaki her cümle okunması gereken düşünülmesi gereken ve anlaşılması hissedilmesi gereken cümleler.
intihar düşüncesini, acıyı hepsini derinlemesine anlatıyor, anlatmadan da fazlası aslında hissettiriyor. gezdiği her yerdeki hissi okurken okuyana hissettiriyor.
intiharı güzelleştiriyor sanki anlattıklarıyla düşündükleriyle ve öyle bir ruh hali öyle bir psikoloji ki bu anları yaşayan ve yazan insan ruhunu hissedebilenleri kendiyle beraber sürüklüyor.
okumama rağmen daha sonra okuyacağım bir kitap bir kere okunmakla cümleleri tam olarak hissedemessiniz ve iki kitabına okumama rağmen bu kitap psikolojimde ruhumda derin anlamlar izler ve acılar bıraktı.
kitapta tezer özlü nereyi gezdiyse orayı gezmiş orada onunla bulunmuş gibi hissedersiniz. ruhun derinliklerine kadar hissettiriyor hissettiklerini. ve tezer özlü gibi bir ruhu olan insanları hissedebilirsiniz. kitabı okurken hissedilecek hisler derin bir ruh gerektiriyor ve iyi bir psikoloji.
bazı kitapları yemek istersiniz ya, işte bu kitap o kitaplardan. o kadar çok seversiniz ki kitabı, cümleleri ve kelimeleri işte o anda tamamen kitabın içinde yaşamak, sayfaları kendinize yorgan yapmak istersiniz. yaşamın ucuna yolculuk, tezer özlü'nün en güzel yolculuğudur.
intihara meyilliyseniz bence bu kitabı okumayın. Ölüme bu kadar teşvik edici bir eser, o nihai kararı almanıza sebep olabilir. Bunun dışında anlatımı ve melodisi hoştu.
