Sezaryenden çıktıktan sonra içerde kalan kanı boşaltmak için hemşireler bir işlem daha yapıyor. Onun üzerine acı tanımıyorum. ortadan ikiye bölünmüş gibi hissederken bir de sancılı bedeninize işkence yapılıyor öyle düşünün.
O gün anlamıştım ki beni işkenceyle konuşturamazlarmış.
ameliyattan önce hemşirenin damar yolu açamamasıyla kolum, bileğim ve elimin üstündeki bütün damarları delik deşik edip yine becerememesinden sonra başka bir damar bulup hallettiğini düşündük. 2-3 dakika sonra kolumun tamamında öyle bir acıma/ağrıma başladı ki inanamazsınız... kolumu canlı canlı kesiyorlar sanki, ne oynatabiliyorum, ne acıdan birine seslenebiliyorum. bilinçsiz gözlerimden yaş gelmişti. gerçekten can çekiştim orda.