yaş yeterince ilerlerse ailenin yokluğuna katlanamaz hale geliyorsun.
biraz hızlı büyüdüğümden bunu anladım.
birkaç ağır musibetten sonra anlıyorsunuz.
bundandır herkes hızlı olgunlaşamıyor.
yukarıda yazan şey örneğin.
Ahmaklık, insana insan gibi davranılmasını, zorlayıcı iklim, iş hayatı, ekonomi, bir dediği bir dediğini tutmayan şahsiyetler, ayakkabı, kilo, gürültü, kalabalık, empati nedense işine göre kullanan insanlar, zamanın yetmemesi. Daha vardır ilk aklıma gelenler.
insanın yaşı ilerledikçe hayatın gerçekleri yüzüne daha bi sert çarpıyor ve farkına varıyor önemsiz görünen şeylerin kendisine olan ciddi etkilerini fakat hayatı pek ciddiye almamalı insan, sağlığı yerindeyse ailesi yanındaysa şükredip idealleri uğruna yaşamalı geriye kalan maddi şeyler kazanılır kaybedilir. Elbet üzülür insan ama çokta tez canlı olmamalı, su akar yolunu bulur demiş büyüklerimiz.
askerlik yapmayı da kapsar. okul biter bitmez gitmeseniz bile, çok da ileriye atmayın. bazı şeylere 20'li yaşların başlarında katlanmak başka, 30'una yaklaşmışken veya (hele de) 30'undan sonra katlanmak çok başka.
Aptal insanlar
Düşüncesiz insanlar
Özgün bir karakteri ve kişiliği olmayan insanlar
Bencil insanlar
Ahlaksız insanlar
Seviyesiz insanlar
Cahil kalmakta ısrar eden, değişime kapalı insanlar
iki yüzlü, güvenilmez insanlar
kısacası insanlar...
