Oylece basimda dikilmeye devam ediyordu. Kafami ona dogru cevirdim ve aramizda su diyalog gerceklesti.
-N'oldu
+tesekkur ederim
-rica ederim hadi odana git uyumaya calis sonra konusuruz
+iyi geceler diyerek arkasini dondu kapimi usulca kapatarak odamdan ayrildi. Bu davranisiyla hirsizlik gibi biseye yeltenmeyeceginu dusunerek uyumustum. Gecenin ilerleyen saatlerinde bi ciglik sesiyle yataktan firladim. Odasina dogru gittim. Yatakta oturmus hickirarak agliyordu. Mutfaga gittim. Bir bardak su ve icine biraz buz atarak tekrar odaya dondum. Suyu uzattim. Bardagi tutamayacak kadar titriyordu elleri. Yataginin kenarina oturdum suyu yavasca icirdim. Biraz daha sakinlestikten sonra koluna girip lavaboda birlikte yuzunu yikadiktan sonra tekrar yatagina goturdum. Hemen uzanmisti bile. Uzerini orttukten sonra isigi kapadim. "Lutfen kapatma" dedi o bugulu sesiyle. Cok sonralari ogrenecektim karanliktan neden korktugunu. Kapisini kapatirken burada guvrndesin rahatca uyu, iyi geceler diyerek ayrildim ve salona gectim. Uykum kacmisti bi defa uyuyamazdim. Sigarami yaktim. Karanlikta oylece oturmaya basladim belki uykum gelir diye. Aksine uykum gelmiyor gittikce ayiliyordum. Saat 5 civariydi. Hizlica cay koyup ikinci sigarayi yakmistim bile. Bu durumda en iyisi sakinligin tadini cikararak kitap okumakti. Gun agarmaya baslamis onu gordugum parktan kus sesleri gelmeye baslamisti pencerenin titreten sogugundan.
Demli ve limonlu cayima eslik eden sigaralari sayamazken okudugum kitaba iyice yogunlasmistim.
"Mutluluk buysa, mutluydu kenan. Gelip bazi geceler odasinda sabahlamaktan, sabaha da cogu kez zeynep'i bile gormeden cekip gitmekten baska ilisigi kalmamisti evle, nermin'le. Haftanin en az yarisi, geceleri tesvikiyede günsel le kimi de günselsiz geciyordu. Zeynepe karsi da bir sogukluk vardi icinde. Bir sabah gelip kahvaltida sarilmisti kenana. O da kucaklayip opmustu ya, sevimli komsu cocugunu oper gibi. Yine de burkulma duydu yureginde."(vedat turkali-bir gun tek basina)
Boynumda hissettigim ince siziyla basimi kaldirdigim kitabin sayfalarindan ayrilan gozlerim duvarda duran saate ilismisti. 7 ye geliyordu. Artik is icin hazirlanmaya baslasam bende ki bu rahat tavirla anca yetisirdim.
