insana ölümü, tanrı'yı, hayatı hatırlatan koku. topraktan varolan insanı toprağa geri dönmeye yaklaştıran bir koku. herşeyin başlangıcı ve herşeyin bitişi adeta.
belki de yağmur bulutlarının arkasında saklı olan sevdaların toprakla bütünleşmesinin ardından duyumsanacak, o insana insan olduğunu hatırlatacak şahane koku... *
çok güzel bir olaydır. ayrıca yağmur sonrası dışarıya çıkıp bu doğa kokusunu koklamak çok faydalıdır. sağlığın dışında yağmur sonrası koku insana huzur da verir.
hele ki yaz aylarında oluyorsa *, elinizde kahve aklınızda iyi ya da hüzünlü düşüncelerle camın kenarına geçip doya doya içine çekilesi kokudur. dinginleştirir insanı.
hiç farkettiniz mi bilmem ama burnunuz tıkalı olduğunda yediğiniz yemeklerin tadını alamazsınız...evet tad alma duyusuyla koku alma duyusu her ne kadar farklı anılsa da aslında aralarında çok sağlam bir bağ vardır...biri olmadan diğeri düşünülemez..
yağmur u hissetmek için de o yağmur sonrası toprak kokusunu almak gerekir...insanın içini ferhlatan ve belki de çoğu zaman yeniden doğmuş hissi veren bir kokudur o...yaşadığınızı hissedersiniz adeta...romantiktir...güzeldir yağmur kokusu...
insanı garip bir his sarıverir bir anda ; kimi zaman hüzün,kimi zaman mutluluk,kimi zaman sevinç,kimi zaman burukluk hissetmemize sebep olan ; cigerlerimizden yüreğimize yayılırken aşk ile hayat arasındaki araf 'ta asılı kalmamıza sebep olan eşsiz koku.
güneşin batarken gökyüzüne yaydığı kızıllık nasıl ki içinizi burkuyorsa, bu koku da ruhunuza aynı derin karmaşık duyguları aşılar. kaybolduğunuzu, küçüldüğünüzü hissedersiniz. bazıları "yeni açan bir filizi izlemek gibidir" diyor, bilemiyorum, o kadar iyimser değilim.
hele bu kışın son günlerinde bir kaç günlük sıcaktan sonra yavaş yavaş keyifli şekilde yagdıktan sonra eve yürüyerek giderken hissedilen insanın içine mutluluk dolmasını saglayan doğanın bir mucizesidir.
çocukluğumuzun kokusu. köyde, piknik yapmayı en sevdiğimiz yerde yakaladığında yaz yağmuru, en güzel o çayırlık kokardı yağmurdan sonra. şimdi ne çayır var, ne toprak kokusu, ne piknik yaptıklarımız...
21 mart dünya şiir günü ne istinaden, üzerine şiir yazılası kokulardan biri demek istiyorum. her ne kadar bazen ölümü hatırlatsa da, aslında hayatın ne kadar güzel olduğunu anladığımız anlardan biri.
