yağmurun o kaldırımlara çarparken çıkardığı ses, yalnızlık, biraz da karanlık olunca içsel bir doyum sağlar insana. Yağmurun dinlendirici sesiyle insan kendi iç dünyasına yönelir. o an yağmurun sesi dünyanın en güzel müziği gibi gelir. Bir ninnidir adeta. Ezgisiyle sarmalar, sıcaklatır insanı.tıpkı başını göğsüne yasladığı bir anne kucağı gibi.
adeta vokalsiz bir orkestrayı dinleyerek ağır ağır uykuya dalmaktır. huzur veren, sakinleştirendir. geceleyin, denizin üstünde dalgaların sürüklediği bir deniz yatağındaymış gibi hisseder insan kendini.
yağmurda şemsiye ile yürümek kadar güzel hissi vardır. şemsiyenin gergin örtüsünün üzerine çarpan yağmurun çıkardığı, karda yürürken çıkan sese benzeyen ses. niyeyse güzel hissettiriyor.
