Berbat bir yazım var, lise bitene kadar sorun oldu, hocalar yanına çağırıp elinde sınav kağıdı azarlardı, bu ne bizim yazı diye. Babam da öğretmendi, kendinden utanmıyorsun bari baban için güzel yaz derlerdi.
Üni ye geçtik, 1. Sınıfta mesleki olmayan dersler de vardı. Türkçe ci amfinin ortasında tüm sınıfa benim vize kağıdımı dolaştırmıştı, rezil etmek için, araya hep çalıştığım yerin sahibini sokardım, Mustafa abi. Mustafa abi de benim bölümden eski mezun bir abiydi hocayı tanırdı, türkçe den öyle geçtim. Her ders konu ederdi benim yazımı. Üni biteli oluyor 3 5 yıl benim yazı hâlâ berbat.
Bazen işte iş sözleşmesi imzalıyoruz, karşı taraf esprisine "ne kadar güzel bir yazı" diyor. Bende dönüp "Siz asıl bilgisayar da yazdıklarıma bakın" diyorum.
