yazarların çocukluk korkuları

    3.
  1. 6.
  2. yatağın altında kenardan sarkan bacağımı ve kolumu kapmak için bekleyen canavar.
    4 ...
  3. 5.
  4. atların dişleri, köpeklerin uluması ve elektrikler kesilmişken duyulan gökgürültüsü.

    kabuslarım hala bunlar üzerinedir.

    mutlaka karanlık bir gecede; köpekler ulurken duyduğum gökgürültüsü sesiyle beraber bir at tarafından ısırılırım.
    5 ...
  5. 12.
  6. annemin intihar edebileceği düşüncesi.
    4 ...
  7. 24.
  8. tuvalete gitmek.

    evin koridorları labirent gibiydi. yani tamam o kadar değildir ama ben de bedenen ufak olunca uzun ve karmaşık geliyordu. tuvaleti de en sona koymuşlar. koşa koşa gidip geliyordum.
    3 ...
  9. 22.
  10. (bkz: satanist)
    Bir dönem habire satanist haberleri vardı. Bir de polis akademisi etkisi. Evi falan basıcaklar sanıyordum.
    3 ...
  11. 16.
  12. fotoğrafın içinde kalmak. dünyanın en absürt korkusu olsa gerek.
    3 ...
  13. 4.
  14. Hiç unutmam annem bana bir keresinde böyle üzerinde pijamalı ayıcık olan bir panduf almıştı ayıcığa basınca horluyordu her ses çıkardığında deli gibi ağlıyordum sonra o pandufu anneme bıçaklatmıştım.
    Sayko bir çocuktum.
    3 ...
  15. 2.
  16. 22.
  17. Salondan çok korkardım. Çok tenha, büyük ve ürkütücüydü. Mobilyaların arkasında hayaletler dolaşır gibi hissederdim.

    Bodrumdan çok korkardım. Apartmandan çıkarken, bodrumdan bir yaratık koşarak bana saldıracak zannederdim.

    Tek başıma yatmaktan korkardım.

    Karanlıktan çok korkardım. Mesela lavabodan odaya gelirken, ışığı kapatıp hemen koşardım. Şimdi karanlığın sevgilisi oldum orası başka.
    2 ...
© 2025 uludağ sözlük