yıllar üstüne ailemle yaptığım plandır. çocukken olduğu gibi, kuru yemiş, mandalina, tombala ve 10'dan geri sayım. evden ayrıldıktan beri en çok bunu özledim sanırım.
en sonunda italya vizem geldi. büyük ihtimalle 3 arkadaş italyada girip sonra fransaya geçeceğiz. rome, nepal.. felan. şansımız varsa parise de gideriz.
inşallah abimlerde, bizim aile ve abimin eşinin ailesi ile birlikte kalabalık eğlenceli bir şekilde geçiririz. Geçen sene kardan zar zor gitmiştik bursa ya. Umarım bu sene öyle olmaz
yılbaşından 2-3 gün sonra finaller başlıyor. aslında deli gibi eve gidip ailemle geçirmek istiyorum. geçen yılbaşında da ayrıydım onlardan aynı sebeple.
yılbaşı benim için oturup 1 seneyi düşünmek, yazmak, yazdıklarımı okuyup neşelenip daha çok hüzünlenme olarak geçiyor ekstra bir numarası yok ama insan böyle özel günlerde sevdikleriyle hep beraber olmayı istiyor içten içe.
onlara bile itiraf edemese de.
bu yılbaşında yine öğlenden bir alışveriş, akşama güzel bir yemek ki bu yine tavuklu bir şey olur. annanemden kaldı bu bana, misafir gelince özel bir şey varsa filan direk tavuk pişirirdi çocukluktan. bende de huy oldu aynı şey.
her neyse sonra ders çalışırım akşam 8-9 a kadar. sonra bi yandan uludağ sözlük, bir yandan müzik dinlerim sonra o ses türkiye de hoşlandığım kadın şarkıcılar çıkarsa onları çok çok komik erkek varsa belki onu da izlerim.
sonra atıştırırım bir şeyler, tatlısı tuzlusu acısı ekşisi ne bulursam atarım ağzıma.
işte saat 11.50 de evdekileri ararım 11.58 de kapatırım. takılsın onlar evde, saysınlar filan.
geçen yılbaşında güzel bir sinema açıp izlemiştim. bizanslı bir komutan kaçıyordu kurt kız filan kovalıyordu. bu yılbaşında da aynısını yaparım.
genel olarak hüzünlenirim. inşallahta bu şekilde girerim. beterinden allah saklasın en azından kafamız rahat olur.
