sözlük yazarlarını kesinlikle hatırlayan ünlülerdir, kesin kesin. ama benim 2 ünlüyle yan yana gelme hikayem de çok trajikomik. bu sebeple ünlülerin hepsinden nefret ederim, her daim.
-gönül yazar'ın kucağında resmim var. konuşmayı bilmiyordum o yüzden pek bi diyalogumuz olmadı. Rumeli Hisarı Konseriydi heralde, 4 aylığım henüz.
-ajdar'la da carrefour'da karşılaştık. bakıştık ama konuşmadık. ben korkarım lan onla konuşamam. birden başlar 'kon kon' kalpten giderim orada.
öyle işte arkadaş. ünlüler konusunda yüzüm gülmedi. bi kere de yolda en son babalar duyar'da oynayan rafi ile karşılaştım. böyle gülüyor falan. o günden beri panikatak oldum.
çok şükür diyerek Nejat Uygur diyorum. yaş 7. Beşiktaş'ta karşılaştım. sanırım bkm'den çıkmıştı. oturmuş eski yıldız sinemasının orada çay içiyordu. gittim 'Nejat amca ben seni çok seviyorum' dedim. adam yanına oturttu, çay söyledi, akranı gibi muhabbet etti benimle. unutulmaz ustasın sen be 'Nejat amca'.
