barış manço, 1998 istanbul fm müzik ödülleri töreninde kuliste ben onu gördüğüm için sevinçten ağlarken ellerimden tutup "merhaba, benim adım barış ya senin ki?" diye sorup kalbimdeki tahtına bir de altın kaplama yaptırmış alçak gönüllü insan. *
sene 96 beşiktaş'ta yılmaz erdoğan'a rastlamıştım, o zamanlar bu kadar ünlü değildi, imza istenmiştim(ne oluyorsa imzayı alınca gençlik işte), ya şimdi sırası mı falan gibi birşeyler deyip, yüzünü buruşturmuştu, kıl olmuştum.
Mafyalardan: Kürşat yılmaz ve Sedat bucak. Diğerleri; Deniz seki, Gamze Özçelik, Uğur pektaş, turizm bakanı Ertuğrul günay, Devlet bahçeli, Kenan Doğulu, Mahsun Kırmızıgül, Necati Şaşmaz, gazeteci-yazar Nedim şener, ibrahim toraman ve yıldıray baştürk, paralarda imzası olan Süreyya Serdengeçti 2005 senesinde.
konserde monserde, çarşıda pazarda herhangi bir ünlü ile yüzyüze gelindiğinde söz konusu olan durumdur.
ankette benim de payım bulunsun diye yazıyorum : bir konseri sonrasında ilkay akkaya ile.
Hüner coşkuner. Adımı söylediğimde şarkı bile yapmıştı kadın. Sağolsun.
Edit: yekta kopan'ı unutmamalıydım evet. Bursa kitap fuarında, imza gününde. Yine adımla ilgili iltifatlar almıştım. Mavi mavi gözleri vardı. Ama biraz yaşlanmıştı.
ali çolak isimli bir yazar benimle tanışabilme şerefine, aradaki çok sevdiğim köprü vazifesi gören tanıdıklar sayesinde, erişebilmiştir. kıvanç tatlışey*, beren saat, adriana lima falan da çok ısrar etti ama şimdi onlara yüz verirsem astarını isterler diye düşündüğüm için kabuletmiyorum.*
