Denizlerden
Esen bu ince havâ saçlarınla eğlensin.
Bilsen
Melâl-i hasret ü gurbetle ufk-i şâma bakan
Bu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!
Ne sen, Ne ben,
Ne de hüsnünde toplanan bu mesâ,
Ne de âlâm-i fikre bir mersâ
Olan bu mâi deniz,
Melâli anlamayan nesle âşinâ değiliz.
Sana yalnız bir ince tâze kadın Bana yalnızca eski bir budala
Diyen bugünkü beşer,
Bu sefîl iştihâ, bu kirli nazar,
Bulamaz sende, bende bir ma'nâ,
Ne bu akşamda bir gam-i nermîn
Ne de durgun denizde bir muğber Lerze-î istitâr ü istiğnâ. Sen ve ben
Ve deniz
Ve bu akşamki lerzesiz, sessiz
Topluyor bû-yi rûhunu gûyâ,
Uzak
Ve mâi gölgeli bir beldeden cüdâ kalarak Bu nefy ü hicre müebbed bu yerde mahkûmuz... O belde?
Durur menâtık-ı dûşîze-yi tahayyülde;
Mâi bir akşam
Eder üstünde dâimâ ârâm;
Eteklerinde deniz
Döker ervâha bir sükûn-ı menâm. Kadınlar orda güzel, ince, sâf, leylîdir,
Hepsinin gözlerinde hüznün var
Hepsi hemşiredir veyâhud yâr;
Dilde tenvîm-i ıstırâbı bilir
Dudaklarındaki giryende bûseler, yâhud,
O gözlerindeki nîlî sükût-ı istifhâm Onların ruhu, şâm-ı muğberden
Mütekâsif menekşelerdir ki
Mütemâdî sükûn u samtı arar;
Şu'le-î bî-ziyâ-yı hüzn-i kamer
Mültecî sanki sâde ellerine
O kadar nâ-tüvân ki, âh, onlar, Onların hüzn-i lâl ü müştereki,
Sonra dalgın mesâ, o hasta deniz
Hepsi benzer o yerde birbirine... O belde
Hangi bir kıt'a-yı muhayyelde?
Hangi bir nehr-i dûr ile mahdûd?
Bir yalan yer midir veya mevcûd
Fakat bulunmayacak bir melâz-i hulyâ mı?
Bilmem... Yalnız Bildiğim, sen ve ben ve mâi deniz
Ve bu akşam ki eyliyor tehzîz
Bende evtâr-ı hüzn ü ilhâmı. Uzak
Ve mâi gölgeli bir beldeden cüdâ kalarak
Bu nefy ü hicre, müebbed bu yerde mahkûmuz...
amerika , belki irlanda , brezilya'ya da hayır demem , şöyle iskandinav ülkeleri'de fena olmaz hani , ingiltere de olur liverpool'un maçlarına giderim , kanada'da iyi fikir.
basın ve düşünce özgürlüğüne önem verilen, insan haklarına saygı duyulan, insanların ne giydiğine, özel hayatında ne yaptıklarına ya da ne yapacaklarına karışılmayan, din sömürüsünün yapılmadığı, inanların ve inanmayanların, her milletin yan yana yaşayabildiği, insan olduğumuzun unutulmadığı, rant elde etmek için insanları kullananların tükendiği, türk bayrağı gördüğünde ya da atatürk ismini işittiğinde içi nefretle dolanların siktir edildiği ve tabi ki doğru olanı göstermek adına yapılan bir eylemde yanımıza gelip ekmek, su getiren, bir ihtiyacınız olursa buradayız 5.zile basın yeter diyen amca ve teyzelerin hala olduğu türkiye'ye yerleşmek isterim.
tanım: yazarların hayalini kurduğu cennet ülkesidir.
kişi başına düşen milli gelir,sosyal yaşam,iş olanakları gibi kriterleri süzgeçten geçirip en ideal olan ülkelerdir. (bkz: kuzey avrupa) (bkz: yeni zelanda)
