Aldatıldığım zaman dertlesecek bu konular daha önce başından geçmiş birileri bulup neler yapmam gerektiğini öğrenmem içindi. Ama aldatılmak sandigimdan büyük yaralar açtı bende eski halimden eser yok gibi. Sevdiğim şeyler değişti. Eskiden korktuğum şeylerden kotkmamaya başladım. Eskiden daha iyi bir insandim be sözlük ama bizi de çizdiler bu hale geldik.
Sözlük ile ilk tanışmamız lisede bir arkadaşımın gülmekten anlatamadığı şu (bkz: #199074) entry idi *
Tabi bu entry sayesinde üye olmadık, hayatımda önemli konumda olan birisinin burayı okuduğunu öğrenince o heyecan ile hemen kayıt olup, 3 gün sonra yazar olduk.
Tabi şuan yukarıdaki 2 arkadaşım ile iletişimim kalmadı. Birisi dünyaya veda etti, diğerine ben veda etim. (bkz: incitmeden terk etmek/#40559714)
Beni sözlüğe çeken sebeplerin hayatımda olmaması üzücü ama sonuçta kader.
Sözlükte kimseyi tanımadığım halde, yazdığım entrylere gerçekten güzel geri dönüşler aldım. Benden yaşça büyük kişiler ile tarihi konuları tartıştık, yeri geldi siyasette zıt görüşe sahip olsak da birbirimizi kırmadan oldukça samimi şekilde konuştuk. Bu şekilde kendime sözlük sayesinde çok şey katabildim ve internet üzerinde cinsiyetin değil fikirlerin de ön plana çıkabileceğini gördüm.
Yeni internet bağlatmıştım o ara futbola meraklıydım. Onunla ilgili şeyler arattıkça bura çıkıyordu. Ben de ilk başta bakıp çıkıyordum. Sonra ilgimi çekti bura ne böyle dedim üstte bi sürü buton vardı. Okudum 1 sene üye olmaya yeltenmedim. Sonra üyelik açtım o zaman biraz daha zordu yazar olmak fakat liseli halimle yazar olabilmiştim. 10 yıldır da buralardayım hatta daha fazla. O zaman inci yoktu o derece.
Kız kardeşimi sözlük başında yakalamak ile olmuştur.
Yeni aldığı ayakkabısının fotosunu çekip atmış buraya. Üzerine ne giysem falan yazmış. ilk baş sinirlendim. Ama sonra baktım ki Eğlence amaçlı takılıyor burada. Al sende entry gir falan... Dedi. Öyle başladık işte.
zall, benim mahalleden arkadaşımdır. bir gün bana sözlük mözlük bir şeyler dedi, bir de üstüne link attı. kardeşimizin işi görülsün diye üye oldum. o gün bu gündür buralardayım.
normalde uludağ sözlük'ü pek ciddiye almazdım. birgün, tesadüf eseri, çok değer verdiğim, ancak konuşmadığımız bir kişinin, benim hakkımda yanlış bilgi aldığını okudum burdan(çoook uzun hikaye), sırf ona derdimi anlatmak için kaydoldum, sonra da ısındım işte, ara ara yazıyoruz.
O zamanlar tam bir ergenim. Başka bir sözlüğe yazıyorum. Çok eğlendiğimi fark ettim. Sonra kurcaladım sözlükleri. Uludağ bana çok şirin geldi. Vizelerden vs. Darlanınca entry giriyordum hep. Sonra hesap sildirttim bir kaç kere. O dönem sözlük inanılmaz kalabalıktı. Inanılmaz yoğundu. Şimdi nerde? Buralar dutluk olmak üzere.
daha lisedeyim o zaman yakın kız arkadaşım var, bu kız üst sınıflardan bir çocuğa aşık. aynı servisteler. ismi dışında bir şey bilmiyor ve çocuk sosyal medya kullanmıyor. servis şoförlerine kitap getiriyor öğrenciler, şoför okuyup veriyor geri kitabı. aşık olduğu çocuk ‘on küçük zenci’ kitabını veriyor. bir sonraki hafta çocuk bir fıkradan bahsediyor muhabbetin devamında da hangi sözlükte yazıyorsun, yazıyor musun vs gibi sorular soruyorlar birbirlerine. ve çocuk da uludağ da yazdığını söylüyor. her neyse kızımız da bu çocuğun en sevdiği grubu biliyor. sözlüğü de öğrenince on küçük zenci başlığına bakıyor ve o grup ismini görünce anlıyor ki hesabın sahibi bu çocuk. kızımız üye oluyor ve ardından beni zorla üye ediyor ‘oku sen de yaz’ diyerekten. neyse kaydoldum, bu oğlana yazdım, öğrendiklerimi kıza anlattım fakat biz dönem ortasında arkadaşımla küstük. esas oğlan da benim liseden olduğumu bilmiyor. okulun son günü esas oğlanımız mezun oluyor, o gün merdivenden çıkarken gördüm ‘ ben incelikli matmazel, başarılar’ dedim. o da teşekkür etti. giderken incelikli matmazel diye seslendi, kendine iyi bak, dedi. bu kadar..
ps: oğlan ismimi bilmez bu arada. buraya kadar okuyan arkadaşlar umarım anlamışlardır biraz karışık olmuş olabilir *
ps2: o müzik grubu hala favorimdir, o şarkı ise lise dönemimi hatırlatır hep.
Değer verdiğim bir insanın "gelsene sözlüğe çok keyifl, yaz çiz iste" demesi. Ilk başta "ben ne yazcam la buraya" dedim hatta 20 güne 10 entry anca girdim sanırım. 8seneyi geçti Şimdi de bırakılmıyor illet.
Sene 2013 falan ben gece vardiyasinda bunalmis yapacak bir sey bulamamistim nette sörf yapiyordum bi girdim okudum keyifli geldi yaklasik 1 yil kadar ara ara okudum sonra 2015 yilinda kayit oldum.
2 sene evvel olması lazım. Yazmayı da seviyorum. Telefona yazmaktan telefonda hafıza kalmamıştı. Hiç ayrılamayız dediğim arkadaşım. Hatta arkadaşdan da öte bir kız arkadaşım. Kendi hesabını ortak kullanım için bana vermişti.
5 10 gün içerisinde her gün uzun yazılar yazmıştım.
Çaylaktan yazar olmaya adım atınca popüler yazarlak gibi hissettim kendimi.
Sonra ortak hesabımızın şifresini değiştirdi.
Kendi hesabımı açtım.
Zaman zaman aklımdaki soruları veya anlık düşüncelerimi yazar giderim.
Bu yazıyı sizler okuyunca 1 dakikadan kısa sürede okunacak bir yazı göreceksiniz.
Ben ise yaklaşık 2 senenin hatıraları ile ortak hesap kullandığımız arkadaşın özlemini ve gitmezlerin gittiği günleri anımsayacağım.
2005 yılıydı galiba, yeni sözlük kuruluyor falan dediler ben de ekşici piç olarak katılmıştım. keza bundan önceki itüye de bundan sonraki inciye de sanırım ilk 1-2 günlerinde katılmıştım. 2006 da olabilir tam emin değilim ancak 2005-2006 sezonuna denk geldiğine eminim.
sonra silik falan yedim, bu da feyk accountumdu, ben de buna geçtim işte 13-14 yılda anca bu kadar entry girmişim. çöp burası çünkü, bu durum yadsınamaz bir gerçek.
silik yemem de enteresan bir hikaye aslında, bir yöneticinin platonik aşk yaşadığı kız beni seviyor diye silik yedim, başka neden de yok yani cidden.
Yıl 2015, ahretliğim diye şakasını bile yaptığımız yakın arkadaşım yazıyordu. O zaman başlamıştım. Sonra ben hesabımı sildim. Geri geldim, sonra yine gittim geldim derken olduk mu on ikinci nesil * her gittiğimde bir daha gelmem ben buralara derdim. Tavşan fena küsüyordu dağa. Gerçi bana sözlüğü öneren dostumla da dünya ahiret ayrılmayız diyorduk. Aramıza üç kuruşluk meseleler girdi. Hiçbişey için kesin konuşmamayı böyle böyle öğrendim.
inci nin tam popüler olmadığı ama yazar alımının kapalı olduğu bir dönemde ve ekşinin üyelik sırası gelmeyeceğini düşünmem suretiyle burada şansımı denemiştim. ilk sözlük deneyimimdi, sanki milli oluyoz anasını satayım.. acayip heyecanlandığımı hatırlıyorum onaylandığımda. yazar olduktan sonra gelen mesaja teşekkür falan etmiştim. 8. Nesildi ilk üyeliğim.
Sonra aradan geçen senelerde gördüm ki çok da şeapmamak lazımmış..
Ama o ilk adımı iyi ki atmışım buraya. Ne güzel insanlar tanıdım. iğrenç insanlarda gördüm ama iyiler daha ağır basmakta. Şimdi hiç biriyle görüşmüyorum desem yalan olmaz * ama iyi insanlardı yine de.
