Gerçek manada kalplerini kırdığım insanlar. Belki de bugün yaşadığım sıkıntılar farkında olmadan ahını aldıklarım sebebiyledir. Farkında olmadan dedim çünkü o an benim için çok basitti herşey. Ama şu an düşünüyorum da karşı taraf için basit falan değildi. Geri dönüş şansım olsa kalbinizi kıracak kadar size yakınlaşmazdım.
yaptığım en büyük yanlış imam hatip lisesine gitmekti... bunu son sınıfta fark ettim. fakat artık bir önemi yok. oldu, bitti, gitti. şimdide imamhatip mezunu olmanın cezasını çekiyorum. cezası dediğim lise hayatımı boşa geçirmek, yan gelip yatmak, saçma sapan işlerle uğraşmak. kendime yaptığım en büyük iyilik diyorsanız islam gibi saçma bir dini bırakıp Gök Tanrıcı inancına geçmek oldu.
Ağzı boş sözlük kızı ile birlikte olmak. Yok anlamıyorum ben kadın olan sensin neden cümlealeme duyurma ihtiyacı his ediyorsun ve neden kendini milletin ağzına sakız ediyorsun özel diye bişey var bırak yaşanılan orada kalsın. Şimdi mutlu musun.
insanlara öğüt verdiğim halde kendimin o öğütlerden nasibini almıyor oluşu. Kendimi ne kadar düzeltirsem karşındakinden de o şekilde düzgün olmasını isteyebilirim. Yani kendimle çelişiyorum bir yerde. Bu biraz itiraf oldu ama neyse.
Güvenmek, ben hep yanlış kişilere güveniyorum. Arkadaşlarda da böyle oldu sağlam kazıklar yedim. Sevgilimde de aynısı Yanlış birine aşık oldum. Pişmanlığım insanlara güvenmek, tanıyamamak.
