kunefeyi hayatimda ilk kez 20 yasimda bir ramazan günü guzel bir iskender kebap üstüne denemistim. o kadar sevdim ki 1 hafta boyunca dondurmali kunefeden bahsettim. Bütün gün düşünür oldum. hala en büyük zaafim olan tatlidir. o kadar manyagim ki tadina alisip eskisi kadar sevip takdir edemem diye her firsatta yemiyorum. benim icin seks üstüne icilen keyif sigarasi gibidir. guzel bir yemegin ve guzel bir aksamin ustune yenir. o yemek sirasinda kotu bi sey olduysa, o gunu hatirlamak istemeyecegim gibiyse dondurmali kunefeyi hak edemez o yemek.
daha anlatirim da ne kadar deli oldugumu anlamanizi istemiyorum.
