çok fazla ses var, çok fazla fikir var, çok fazla fotoğraf, resim, slogan var. çok fazla kadın, çok fazla erkek var.
ve hiç kimse daha azına razı değil.
kullandığımız araçlar çok akıllı, çok özellikli, çok becerikli. telefonlar örneğin, çok fazla özellikleri var. çok megapikselli kameralarıyla bir daha geri dönüp bakmayacağımız binlerce fotoğraf çekiyoruz. çok lazımmış gibi...
ters orantılı paradoksal bir yaşam formuna dönüşüyor varlığımız. çok fazla olan o her şey insanı çok mutlu edeceğine çok mutsuz ediyor.
ülkedeki gerizekalı sığır nüfusunun bu kadar yoğun olduğunu farketmek. ben bugüne kadar bildiğiniz pollyanna gibi yaşayıp gitmişim. son iki ayda karşılaştığım mal türleri ile dört senelik lise hayatımda bile karşılaşmamıştım ki lise hayatım benim ergenlik dönemini transit geçmemden ötürü epey zor ve berbattı. yaşıtlarımla asla anlaşamazdım, dört senem sürekli birilerine salağa anlatır gibi laf anlatmakla, birileri elimde kalmasın diye çabalamakla geçti. ona rağmen ben bu kadar fazla malı, üstelik çoğu ergen de değil, orada görmedim. iş görüşmesine gelip aşık olduğunu ima eden mi ararsın, iş görüşme randevusunu hatırlatma mesajını görüp teşekkür edip ertesi gün gelmeyen mi ararsın, internet üzerinden iş görüşmesi yaparken selfie çekip yollayan mı ararsın, hormonlarını aşk sanıp da kendimi intihar etcem moduna giren 20'lik tazeler mi ararsın, yolladığım açıklama mesajlarını okumadığı halde okudum deyip mesajda geçen tüm bilgileri sırayla bana soru olarak yönelten mi ararsın? hepsi var bende. canı kavga isteyen varsa dövülmelik insan gönderebilirim.
Değersiz hissetmek. Bir hiç gibi hissetmek. Beceriksiz hissetmek. Çok ama çok güçsüz hissetmek. Kendine kızıyor olmak. Her şeyi yüzüne gözüne bulaştırdığını hissetmek. Korkak olmak. Çok korkmak. Daha neler yazarım
ickim bitmek uzere yenisini almak icin disari cikmam gerekiyor.oysaki dun icki alip eve gelince bu zula bana en az 3 gun yetmeli demistim.cokmu bokunu cikariyorum ne.
Sabaha kadar içip film izleyerek dertsiz tasasız uyuma planları yapılan gecenin ortasında o günün çok sevdiğin insanın ölüm yıl dönümü olduğunu hatırlamak.