Büyük denizler , karanlık ve en korkunç gelen yükseklik . Aslında hala korkuyorum desem yalan olmaz . Hepsi hikaye en korkuncu : Gece Atlas Okyanusunun 2000 metre yüksekliğinden atlamak . Hepsinin birleşimi , tüylerim diken diken oldu . (bkz: karanlık) (bkz: yükseklik) (bkz: deniz)
Herkesin korktuğu şeyin mantığı olabilir. Tamam illa bilinçaltında bir yerde bir şeyler olmuş, bir şekilde korkmuştur. Ama kuşum aydın lan kuşum aydın. Ayıptır.
o zamanlar (80 ler ) galaktika diye bir dizi vardı. oradada saylonlar diye robotlar vardı. o zaman evimizin tek odasında abilerim işkence olsun diye seyredekern korkudan battaniyeyi üzerime çeker kulaklarımı tıkardım.şerefini siktiğimin saylonları.
uçak şeklinde şişme balondan korkardım . Uyumadığım zaman annem kapının ucundan çıkartıp bana gösteriyordu. Yorganı kafama kadar çekiyordum.. Ama bir gün o uçağı bulmuştum ve evire çevire dövmüştüm patlamıştı . ilk kez bi korkumu yenmiştim . Ahh ne güzeldi ..!
öcü. Kafamda yarattığım bir görüntü vardı ama, böyle 2.5 3 metre, simsiyah kayadan. Aralarındaki çatlaklardan kırmızı kırmızı lav akan gözleri derin bir kırmızılıkta bir canlı. Bazı zamanlar hatta kendimi bu korkuya o kadar kaptırırdım ki, gözümde canlanırdı. Halisünasyon olarak görürdüm.
