Gözlüğümü kaybettim. Miyopum. Sokakta eşi dostu uzaktan tanıyamıyorum. Bakar kör gibi Adamın yüzüne bakaraktan selam vermeden geçince de ayıp oluyor. Otobüs durağında falan erdener abi gibi birine soruyorum bak bakalım şu gelen otobüsün numarası kaç?
Gözlüğümü bul sözlük.
Huzur sanırım.
Epeydir karşıma çıkmıyor. Galiba mutlu anlarda bile hüzünlü olduğum için nedensiz, o da sıkıldı benden sanırım. Gelirse doya doya yaşayacağım ama bu kez.