yüzlercedir. ancak tanımamazlıktan geliyorum yoksa şımarıyorlar *
millet çığlık falan atıyor yanlarına koşuyor. adam/kadın memnun değil işte suratı asılıyor sen koşunca fotoğraf falan isteyince. bunu anlayamadım bir türlü neden yaparlar belli ki onlarda özel yaşamlarında huzur istiyorlar. bir tek cem yılmazı gördüğüm zaman farklı hissediyorum o da semtin adamı olduğundan *
havalimanındayım bira içiyorum pufta. Baktım karşıdan Kutsi geliyor. Doktorlar diZisi revaşta o zaman. “Steteskobun nerde hehe “ diye seslendim. Ters ters bakıp geçti yanımdan.
benim için tüm zamanların rekoru robert plant ile karşılaşmamdır. 23 yaşındaydım ve 30 saniyelik konuşmamızın 27 saniyesi beni sakinleştirmek için uğraşmıştı adamcağız.
tunalı'da karşılaşmıştık. Az da olsa sohbet ettik. Yine babacan tavırlar, yine tane tane konuşmalar. Ve yine kafasının içinde filler ayıplı şeyler yapıyor gibiydi sanki.
eski meslek icabı sayısız ünlüyle karşılaştım. ama çok acayip bir sempozyumda mahmud ahmedinejad ile birebir uzun süre muhabbet ettim, tartıştım. hemde kafam çakırken.
