küçük bir çocuk olarak evciliklerde öpüşmüşlüğüm var ilkten o sayılırsa onu sayın
büyüdüğüm zamansa havanın çok da soğuk olmadığı yağmurlu bir günde denizin tam karısındaki bir bankta. epey de romantikti. (bkz: olsa da yesek)
taksim burger king önündeki tramvay durağı. bir arkadaşı bekliyordum. sonra, o direkler, kıvrımlar; asorti-nostaljik çatısı, metal koltukları pek hoşuma gitti. dudaklarım yapıştı biraz ama, soğuktu. iyi ki french yapmadım. insanlar uzaklaştı biraz.
oyun için prova yapılırken arkada voleybolcu sevgilimle öpüşmüştük. ne tatlı şeydin sen aslı. şimdi kim bilir ne yapıyorsun? çoluk çocuğa karışmıştır kesin.
