bir şeylerin bitip de rahata kavuşulacağını sanmak büyük bir hata. zira bir olay bier ve diğeri başlar ve hiç bir zaman sonraki öncekinden daha kolay olmaz.
her başınıza gelen felaketten sonra "bundan daha beteri olamaz." demeyin; oluyor.
gidenlerin değeri sadece gittikten sonra anlaşılıyor bu yüzden birilerinin gitmemesi için elinizden geleni yapın. buna rağmen gidiyorsa kendinizde çok suç aramayın.
hayat yaşadıklarınızdan çok yaşamadıklarınız üzerine kurulu; yani siz bu evren için bir nokta değerindeniz. öyle çok fazla önemli olduğunuz yalanına kanmayın.
her zaman rol yapmayın. iyi ya da kötü hissettiklerinizi ara sıra tam olarak belli edin. karşınızdakini kırmamak için sürekli alttan almayın. böyle olursa eğer, değeriniz azalır ve siz onun için bir şey ifade etmezsiniz.
böyle yapın ki, yokluğunuz bir şey ifade etsin. yokluğunuz, cep telefonunun ötmeyen mesaj sesinden ibaret olmasın. ya da fotoğraflarının altına sürekl yorum yazan aptal bir aşıktan.
kimseye kalbinizi sonuna kadar açmayın. bunu yaparken tek güvendiğiniz kişi, kalbinizi açtığınız kişidir ve asıl darbeyi zaten ondan yersiniz.
acınacak hale düşmeyeceksin, sürünsen bile yüzün pis pis sırıtsın... yenilsen bile teselli aramak acizliğine düşmeyeceksin. yenince de abartmayacaksın sonra bir gün yenilir top gibi kalırsın.
ölümüne kasmayacaksın yaşarken. 45 dakikada yıkayıp, götüne pamuğu tıkayıp, namazını kılıp, gömüyorlar. organizasyon çok acımasız ve hızlı. üzülünce gülmeye zorlama yüzünü, ağla.. sonra her gülüşünde biraz ağlıyorsun, gülesin varsa gül çekinme kimseden, kimsenin anuna koyim onlar hiç memnun olmaz. ben bunları öğrendim.
dunyaya ait tum hırslara, ya olmazsa, ya gelmezse, ya sevmezse, ya benim olmazsaların arasında, gercek olan tek seyin akıp giden zaman oldugunu farketmemle "aman olursa ne ala olmazsa muaalla" dedigim an hayatın bizlere verilen bir vize oldugunu ve suresinin ne zaman dolacagını kimsenin bilemedigi bir bilmece oldugunu cozmek kesinlikle alakalı;
(bkz: carpe diem)
