2004 filan sanırım.
Kartonlar sim ve pamuktan yılbaşı tebrik kartı yapmış bir saat sınıfta uhu koklamıştık. ilkokul aşkım arka sıramdaydı, güvendeydim.
2008 falan olması lazım derdim tasam yoktu 2009 da yüce rabbimin bana uygun gördüğü baht sebebiyle başladı sürünme işlemleri başarıyla sonuçlandı 2009’dan bu yana afedersin de sevgili sözlük deyim yerindeyse burnum boktan kurtulmadı ha kalktığım da oldu ama daha çok kafa üstü çakıldım şimdilerde de akıntıya karşı resmen deniz yatağı konumundayım suyun üstünde ama asla kendi istediği yere değil akıntı nereye sürüklerse oraya.
2013. hayatımın en güzel yılıydı. evet hayatımın en büyük aşkını o yıl yaşamıştım. platonik tabiki. o güzel günleri hala unutamadım. okul dönüşü uzaktan uzaktan izlerdim onu. çoğu kez göz göze gelirdik. anlardım ki o da bana boş değil. ama özgüvensizliğimin ben amk. özgüvensizlik yüzünden belki hayatım çok farklı bir yere kaydı. bunları yazarken de çok değişik hisler içerisindeyim. kelimelere dökemeyeceğim.
