Lisedeyken Platonik aşkımın Almanca notlarını değiştirdim. Garibim kırkbeş elli almış. Seksen doksan yaptım.
Okulun koridorunda asılı Yavuz Sultan portresini çaldım
Sayısız kavgaya karıştım.
ishale sürekli sulu dışkı diyen sağlıkçı kadına bizim oralarda göte göt derler dedim.
88 model Tofaş kartalla nusr-et'e gittim beni intihar bombacısı sandılar özel tim, bomba imha ekibi falan geldi amk.
Ama sermaye sınıfına iyi gözdağı verdim. Anarşik eylemlerim devam edecek haftaya da panemera'mla gazi mahallesine gitmeyi düşünüyorum bakalım kısmet.
lisedeyim. yaz tatili dönemi. evde internet yok o zamanlar internet kafeye gidiyorum. yol da kestirme olsun bi an önce msn de oturum açayım diye bi tarlanın içinden yardırıyorum. dolayısı ile normal insan yollarının kapatılmış olduğundan haberim yok. ana caddeye çıktım. vızır vızır araba geçer normalde, bir allah'ın kulu yok. ne araba ne köpek !
annemi aradım:
-anne bugün nüfus sayımı mı var bugün (ciddiyim) ?
+yok oğlum pazara çıkcaz şimdi. Ne alaka?
-ya sokaklar bomboş araba falan yok. Ne iş?
+köprülü kavşak açılışı var bugün başbakan gelicek ondandır.
-harbi mi? Kaçta?
+bilmiyorum da sen nerdesin (burda annemin siyah kuşak adam ciğeri okuma becerilerine şahit olabilirsiniz) gezinme ortalıkta..
Ben konuşurken yolun yaklaşık 1 km falan yukarsından sesler gelmeye başladı. Başladım tabi sırıtmaya pis pis:
Harfi harfine yaşanan bu muhabbetin ardından. Yavaş yavaş yaklaşan otobüsün sesi artmaya başladı. Anons geçiyor paso: "başbakan antalya halkını selamlıyor, hoşbulduk antalya !" Bu arada yol hava alanı yolu ve bomboş. Kimi selamlıyo bu dal.arak diye düşünüyodum ki arkasından gelen yaklaşik 3 km lik konvoyu gördüm. Yine kendi seçmenini selamlıyomuş o zaman da, pek farklı bişey yokmuş yani.
neyse moruk yaklaşık 2 km lik görüş alanımda benden başka insan yok. Adamla da aramızda s.ksen 100 metre kaldı. Ben kolları bi güzel sıvadım. 50 metre. Kalp atışlarım tavan yaptı. Macera geliyo ulan dedim içimden. 20 metre, 10 metre. Aynı hizadayız.
Şimdi o anı görmenizi isterdim. Milyon dolarlık bir andı o.
Anons: "başbakanımız antalya halkını selamlıyor"
O esnada başbakanla göz göze geliyoruz ve anonstan dolayı kendinde bir sorumluluk hissedip muavin koltuğundan bana el sallıyor. Gülümsüyor.
ben. Sıvadığım kolu yalayıp sol baş pamağımı sol işaret ve sol orta pamağımın arasına sıkıştırıyorum. Sonra elimi yumruk yapıp , tüm sesleri bir anlığına bastıran bir "şak" sesiyle malum hamleyi yapıyorum.
bu esnada hep göz gözeyiz. Başbakan hiç bozuntuya vermiyor. Dudaklarından okuyorum "deli galiba boşverin diyip" kafayı başka yöne çeviriyor ki haklı aslında. Bide internet kafeye gittiğim için üstümde 6 yıldır giydiğim koltukaltı delik tişört ve penye şort var. Tam bir belduşum.
otobüs geçti. Arkadan gelen arabalardan önce 3 tane sonra belki 15 tane nurtopu gibi tosun indi. Ama deplasmanda olduklarını bilmiyorlardı. O tarlada beni hüseyin bolt bile geçemezdi dostum.
eve girdiğimde nefes nefeseydim. Annem sordu:
-noldu çağrı?
+aç televizyonu izlersin. (Kameralar vardı)
-hay allahı yarabbim ne oldu söylesene.
yaktım sigarayı anlattı herşeyi. 3-4 gün tv de kendimi tarlalarda antilop gibi kaçarken görmeyi bekledim. Ama nafile. Karizmayı çizdirmek istemedi demek eleman.
gerçek bu. Yillar önce de yazmıştım ama silindi tüm entryler.
Orta birdeyiz. Bizim sinifa gicik bi ogretmen vardi. Diger ogretmenlere bu durumu anlattik dediler ogretmeni sessiz bicimde protesto edin. Bizimde kafaya yatti tabi. Teneffuste bi guzel hayaller kurduk. Sira geldi derse. Biz tabi sessiz duruyoz sinifta. Ogretmen geldi diyo merhaba cocuklar. Bizde cit yok. Herkes birbirine bakiyo. O zamanlar sevdigim bi kiz vardi uzun sure onla bakistik o sirada. Sonra ogretmen bi bagirdi 'neyiniz var sizin niye konusmuyonuz vs vs' sonra butun sinif aglamaya basladi. Benim kafa hala bulanik digerleri konusuyo bende biseyler mirildaniyorum ama sacma sacma. iste sonra ogretmen bize kizgin halde sinavlari okudu. Tabi o zamanlar caliskanim gerci hala oyle ama konuya donelim. Ben 94 almistim ogretmen bana darilmis halde dedi 'oglum sen hic boyle not almazdin sen baya iyidin ne oldu boyle ' dedi bende ogretmene cok sert cikistim iste bu notta guzel neyini begenmiyosunuz size goremi not alicaz vs vs. Ama herkes bana bakiyo ne diyo la bu dercesine. Tabi veli toplantisindan sonra annem ve babamda bana bi guzel cikisti.
sanırsam ilkokul 6 ya da 7 deyim. okulda 23 nisan nedneiyle tüm sınıflar süslü püslü. cuma günü sınıflar süslenirdi pazartesi de genelde sınıflar savaş alanı olarak bulunurdu. bizim mahallenin kekoları da dağlardaki abileri gibi oraya buraya saldırıp zarar vermeyi çok severdi. neyse cumartesi günü okulun bahçesinde top oynuyoruz arkadaşlarla. bu tipler geldi, ellerinde mikasa top küçük kardeşleri de en büyük horozlu şekerden yiyor. ben de tanıyorum bunları muhabbet ettik. biz okula gircez sınıfları talan etcez onu bunu aşırcaz dediler. ben de ne yapayım dedim. sen merdivenlerde dur haber ver sana da 2-3 türk bayrağı ayarlarız dediler. tabi türk bayrağı görünce içi kıpır kıpır olan biriydim.. olur dedim. yerime başkası girdi oyuna.
kapıyı açtık girdik okula. okulda 2 memur bi müdür yardımcısı falan var sanırım. ben merdivenlerdeyim, bunlar ilkokulların katlarına bi daldı canavar gibi malları topluyorlar. biri çıktıtürk bayrağı gösterdi 'bu senin için' der gibi. biri de 75. yıl yazısı olan atatürk simgeli türk bayraklarından almış 2-3 tane. kafayı bi çevirdim, merdivenin bi başında ben bi başında okulda çalışan memur. dedim şimdi sıçtık. adam yanıma geldi sesleri duydugu sınıflara gitti.. tabi durum ortada. topladı bizi bi odaya, hepimizi bi güzel dövdü. bi de ailenize haber vercem diye gözümüzü korkuttu, ulan kendime söz vermiş olmasam salıvercem kendimi ağlıcam. ellerim titriyor falan. sadece göz korkutmaydı ama eve gidene kadar aklımdan neler geçti neler..
lise 2. sınıfta, arkadaşlarla girişilen bir iddia sonucu gerçekleştirilen bir olaydır.
sert, ciddi yani bildiğimiz o ''lise müdürü'' tipi bir müdüre sahiptik. okuldaki öğrencilerin görünce kaçıştığı, asık suratlı, boktan bir herif. sınıftayken şöyle bir hayal kurdu biri ''düşünsenize biri müdürün odasına girip, 'esselamun aleykum ve rahmetullah' diye bağırarak, başka hiçbir şey demeden, anında yere yatıp şınav çekmeye başlasa..''
sorun bunu kimin yapacağıydı. yapana on kişi, kişi başı 20 lira olmak üzere, 200 tl ödül verilmesini kararlaştırdık. bu da benim bir aylık sigara param olduğundan kabul ettim.
derin bir nefes aldım, müdürün odasına dalıp ''esselamun aleykum ve rahmetullah'' deyip, yere yatıp şınav çekmeye başladım. o gün odada ilçe milli eğitim müdür yardımcısı ve birkaç godoman herifin de olduğunu nereden bileyim?
herkes şaşkınlıktan bir dakika beni seyretti. ben de 200 lirayı kapmanın memnuniyetiyle şınavlarımı eda ediyordum. derken şınav pozisyonunu sağlayan ellerimden birine bir tekme geldi. hemen yere kapaklandım ve kalkıp ''kusura bakmayın hocam'' dedim, bütün yüzsüzlüğümle.
işte bu da böyle bir anımdır.
not: ödediğim bedel hiç hoş olmamış olabilir; fakat bu ayrı bir hikayedir.
akpli görünen birini takip ediyorum. kendisi oldukça zengin, ateist hatta müslüman karşıtı ve müslümanlara alenen küfrediyor; aşırı eleştiriyor... iyi eğitimli ve modellik yapıyor. gezi olayları çıktığından beri de "gezici"'lere küfrediyor.
taksimde 3 kiz konsere gittik.
jolly de malum gec biten bir yeni turku konseriydi.
ciktik yuruyoruz arkamiza takildilar .
bir baktik, iki soylendik ama yok. cekmisler mi artik ne yapmislarsa...
neyse durdum, gittim kestaneciye hanginiz sivil dedim. gosterdiler.
gittik sivile dedim bunlar elimle gostererek bizo rahatsiz ediyor.
cocuklar bi sasirdi. sivil iki.
neyse sonucta sivil bize yardim etmedi. yok efendim sikayet var mi, varsa karakola gidelim. ben bi sey yapamam.
orda kafam atti
dedim ne demek bi sey yapamam. sizin gozunuzun onunde hareketleri goruosunuz. sadece kimlik sorsaniz yeticek ama isi yokusa suruyosunuz . sizi sikayet edicem dedim.
kiziz ya , saat gec ya taksimde yuruyorsan tabi basina gelecekler mustahak.
ben de sinirlenmeye devam ettim. sonunda midyeci bir amca yardima kostu sagolsun. cocuklari tuttular . napiosunuz diye bizde otobuse yuruduk.
10 dk sonra tekrar arkamizdaydilar . yasasin turk polisi
- sozlu bir uyarida bile bulunmadi canimi emanet ettigim kurum.
cocuklar o gazla iyice yakinlasti. yanimdaki arkadasim iyice kizdi derken elindeki siseyle cocuga oyle bir gecirdi ki tam gozune , insallah cikmistir gozu.
- abi bunlar agir manyak diye - kacip gittler.
ben de polisle kavga ettigimle kaldim.
sonra mayis ayindan itibaren de polisle kavgaliyim.
ortaokuldayım o zamanlar. ders zili çaldı biz de halen bahçedeydik. öğretmenin biri geldi hadi sınıflarınıza dedi. bende sabah kahvaltıda yürek mi yemiştim tam hatırlamıyorum bir cesur yürek edaları var ki sormayın gitsin. neyse gitmiyoruz falan dedim. öğretmen biraz yakınıma geldi ve bağırmaya başladı. az önce delikanlı ayakları yapan şahsımın yaptığı harekete bakın: https://www.google.com.tr...25A7ocuk%252F%3B300%3B443 evet bu hareketi yaptım.
yaptım ama hele bir sorun neden yaptım. tanımadığım bir öğretmendi ne de olsa beni yakalayamaz hemen sıvışırım diye düşünmüştüm.
sıvıştım da. hemen topukladım olay mahallinden. hemen sınıfa girmedim ama önce izimi kaybettirmeliydim. okul binasının iki girişi var; bizim sınıfın olduğu girişten değil de diğer girişinden girdim ki öğretmeni yanıltayım. yanılttım da arkamda kimse yoktu bir iki öğrenci dışında. neyse sınıfa girdim. ders işlendi ve geldi çattı teneffüs vakti. çıktım bir iki volta atayım dedim. ama bahçeye çıkmayacaktım yakalanma ihtimalinden dolayı. koridorda yürürken bir de ne göreyim o az önce nanik yaptığım öğretmen. kaç yıldır o okuldayım hiç görmediğim öğretmeni iki teneffüs art arda gördüm. ama ikinci görüşüm ağır oldu. hemen çekti beni kenara yapıştırdı tokadı. ondan sonra asiliğim geçti. öncesinde de asi değildim esasında. evden okula, okuldan eve... kahvaltı menüsünü tam hatırlayamıyorum dediğim gibi yürek yemiş olabilirim hepsi onun yüzünden.
köydeyim içerdeki wc dolu dışarıdaki de iğrenç bi halde ben de hayatta altıma yapacak bir çocuk değilim, neyse bilen bilir bizim orda evlerin önünden ark dediğimiz bahçeleri sulamak için kulanılan yapılardan geçiyor,içinden sürekli su akar bu arkların bendeniz açtım efendim popomu başladım s.çmaya. yoldan da bi hanım teyzemiz geldi ve dedi ki oğlum ayıp değil mi yaptığın ?
altıma s.çsam daha mı iyi teyze ben sizin bu kabüllerinize karşıyım yaşasın istediğin yere s.çabilme hakkı, yaşasın özgürlük.
şu an burada bu satırları kaleme alabiliyorsam sebebi bu anımdır.
yaş 17.
gitmişiz bir bar'a.
içiyoruz oh mis.
neyse efendim o zamanlar 3 biradan sonra leyla modundasınız.
velhasıl saat 23:00 civarı polis geldi mekana.
lan hepimizin yanaklarından al damlıyor,
o kadar da belli ki yaşımız.
polislerden biri dedi ki,
çıkarın kimlikleri.
bana baktı şöyle;
tamam dedi sen çıkarma şu ikisi göstersin.
neyse efendim;
bizimkiler gösterdi tabi, adam dedi yaşınız küçük gelin benimle.
arkada da hoşlandığımız insan var, onun yaş tutuyor yaşına koyim.
baktım masadakileri alıyor, ''abi ben napiyim dedim''
''yürü lan gel sen de!!'' dedi bağırdı.
sike sike indik aşağı.
sussana sen amk, adam senden kimlik istememiş, belli ki eşgal arıyor.
yok ama işte, susamam...
neyse efenim bunlar en az 20-30 polis kapının önüne ben gibi mallardan ordu yapıyor.
o zamanlar da siyah giyene sataaniiiiiizz!!! deme manyaklığı var.
neyse amirleri sırayla kimlikleri alıp ne işin var lan senin diye itip kakıp, postalıyor.
sıra bana geldi. arkamda da arkadaşım gökhan var.
''al kimliğini ne işin var lan senin bu saatte!!!''dedi bana da.
dedim ''o benim kimliğim değil yanlız''.
efem?!! dedi hönkürerek;
''o benim kimliğim değil dedim'' dedim tekrar.
işte hayatımın yıldızlı pekiyisini o anda aldım...
alın bunu dedi, korkutacak falan aklı sıra.
gıkımı çıkartmadım, gittim emniyete kadar.
emniyet de uzak değil ha, barlar sokağının arkası.
hoş, barlar sokağı da denmez, 4 tane bar var 2'si bir sırada diğer ikisi karşısında.
neyse son bir kez daha aşık olduğum insana bakış attım.
sanki pis pis gülüyordu anasını satayım.
bir kinlenmişim...
neyse babamı aradılar geldi sağ olsun.
aldı beni.
o gün bu gündür; ''ben sana onu yapma demiyorum, edebiylen yab'' şeklindeki cümlelerine devam eder.
kıyamam lan.
böyle işte.
anarşimiz bu kadardı.
rektörün kapısından sinirli sinirli bağırmıştım "makamını rütbesini s...ttimin evladı!" meğersem hemen kapının ardındaymış. ayıptır söylemesi ihtilal döneminin rutbeli subayıydı. şansıma sokayım bir tek o gün işe yaradı kaçtım.
üniversite 1 de eve çıkmışız. tabi bomboş ev, ne eşya var ne başka bir şey. bir tişörtün için diğer tişörtlerle doldurarak kendimize yastık yapıyoruz durum vahim. eve de daha internet bağlatmadığımızdan çıktık internet kafeye gittik iki arkadaş, kafe bir tane iş hanının 3. katında, neyse işimizi hallettik saat olmuş gece 23 civarı çıktık kafeden merdivenleri inerken kapının önünde bir halı gördük hiç konuşmadan sadece arkadaşla birbirimize baktık. sadece gözlerimizle anlaştık ve bir ucundan o DiĞER ucundan ben tuttuk halıyı götürdük eve. o gece üç kişi onun üzerinde yattık bize son teknoloji yatak gibi gelmişti. iki gündür ilk defa bu kadar yumuşak bir yerde yatmıştık. aradan 1 hafta geçti o halının üzerinde yatan 3 kişiye olanlar;
benim cep telefonumun ekranı çatladı. masraf: 120 lira
1. arkadaşın 100 lirası kayboldu.
2. arkadaşın bilgisayarına çay döküldü. masraf 170 lira.
toplam masraf 390 lira.
halı parası bizden çıktı ve o günden sonra tövbe ettik hiç bir şey çalmadık. şuAN ikimiz aynı şirkette çalışıyoruz ve o günleri hatırlayıp gülüyoruz.
-ilkokul 3. sınıfta okuldan kaçıp futbol maçına gitmek.
-yine ilkokul yıllarında bisikletle bir yaz günü geçirdiğim ölümcül bir kaza sonrasında bisikletim kullanılamaz hale getirilip bir köşeye atılmış ve bisiklete binişim yasaklanmıştı. ertesi yıl "23 nisan günü bugün 23 nisan çocuk bayramı yani benim bayramım bisiklete binmek hakkım !" diyerek herkesten gizli bir şekilde bisikletimi tamirciye götürüp tekrar binmeye başlamıştım. babamla o akşam yaptığımız anlaşma sonucu, bisikletle bayır aşağı inerken ellerimi açıp uçmaya çalışmama karşılığında bisiklete binmeme izin verilmişti.
