güzel, sadık, ev işlerinde becerikli, sevimli bir hayat arkadaşı ve en az annesi kadar sevimli, evin içinde hoplayan zıplayan, bana baba diyen küçük bir kız çocuğu.
sadece bir hayal, ama kendimi bu hayale o kadar kaptırdım ki eksikliğini çok hissediyorum.
sol kaburgam. o aslında ama yok o da değil. içimde öyle bir eksiklik var ki ne olduğunu yemin ederim bilmiyorum.
aslında belki de gözüm önünde çok iyi bildiğim bir şey de olabilir bilmiyorum.
bilmediğim bir şey!
yazarların o olmayınca yarım kaldıkları şeymiş. **
sen aşkı severdin,
ben imkansızı.
sonunda oldu işte.
sen aşkına gittin,
ben seni imkansız olduğun için sevdim. **
hata ettim diyip geri dönücem ama geri vites zor geliyor.* bunun dışında bir de ödemek zorunda olduklarım var ki.. ama gene de yapıcam sanırım. böylece hayatımın baharında 100000 lira borca giricem. bakalım. kısmet.
