Bu aralar anneannemle dedem dahil herkes bana niye sevgilin yok, bir tane yapsana diyip duruyor. Sanki marketten alınacak bir şeymiş ya da sanki gökten yağan elmadan bahsediyormuş gibi!
Eh, insanlar bana böyle demeye devam ettikçe de kendimi yalnız hissediyorum doğal olarak. Sadece var demek için sevgili mi yapılır? Hayır sanki adamlar da kapımda köle sevgilim olmak için aşkımdan sırılsıklam bekliyor. Yok anacım istemiyor işte kimse beni bunu ben kabul ettim siz de edin bir zahmet.
kitaplarımın yıllardır bir koli içinde tıkılı kalması. canım sıkıldıkça koliden çıkarıp bakıyorum. Fakat sonrasında kolinin içine yerleştirmem gerekiyor tekrar.
Gün yüzüne çıkmayı bekliyorlar.
beyni olmayan ama fikirleri olan dinciler. yeter artık lanet olsun hayatımı kararttınız. günüm bunların ezbere sözlerini dinleyerek geçiyor. 5 yaşında ki çocukta 70 yaşında ki ihtiyarda aynı şeylere inanıyor. bunlar mantıklı değil. ezbere şeyler. düşünmeden kabul etmişler. bıktım lanet olsun.
hala yazar olmuş olamama durumudur. yeter gayri çaylak olmaktan sıkıldım dedirten olaydır. moderatörlerin sesimi duyup değerlendirmeleri daha hızlı yapmasını temenni ediyorum.
işsizlikti ama onu da çözdüm hayırlısıyla. şimdiki sorunum ise iş yerine ve işlere adapte olabilmek ama tanrının izniyle onunda üstesinden geleceğimi düşünüyorum.
Benden cok uzaklarda olan birini sevmek. Aslinda daha once olmadi mi oldu ayni mesafede iliskilerim ama ben o kadar cok yogun yasiyorum ki duygularimi..
