Lisede bizim sınıftan bi kızla çıkan çocuk aldatıldığı gerekçesiyle sınıfı basmıştı. Kafası trilyon, elinde bıçak. Herkesi rehin aldı amk çocuğu.
Sınıfta da 30 kız 6 erkek, çığlık atan atana. Uyandım (lisede okul bitene dek uyurdum hep) baktım rehin alınmışız...
Neyse bu tehdit ediyor, bağırıyor çağırıyor falan. Sınıfın serserisi olarak herkesin gözü bende amk. Güzelce çocukla konuşmaya çalıştım, Nuh diyor peygamber demiyor. Artık değer mi böyle bir orospuya falan diyorum, herkes ne diyorsun amk dercesine bana bakıyor falan. Velhasıl konuştukça çocuğa yaklaştım, baktım bana zarar vermiyor. Hala soğukkanlı şekilde konuşuyorum ama. Yapma birader, değmez birader derken Bunun eline yapıştım. Biraz arbedeyle bıçağı kapıp, kızların oraya doğru attım. Sonra da lavuğu tuttum bir güzel dövmeye başladım. Millet koşa koşa kapıyı açıp çıktı ama ben hala dövüyorum çocuğu. Vura vura camın kenarına getirmişim, farkında değilim. Zaten ufak tefek bir şey. En son kaldırıp camdan aşağıya attım piç kurusunu. Zeminin üst katıydı, bacağı kırıldı, bir kolu Da çatladı. Aynı gün okuldan da attılar Zaten lavuğu.
Bir keresinde de 3-5 arkadaşıyla beni kıstırıp yüreği yemediği için dövemeyen bi ibneyi yarım saat sonra yanımda 10 kişi ile kıstırmıştım. Kavga esnasında terminatöre döndüğüm için, çocukları onca dövmemize rağmen hızımı alamayıp kafasına kaldırım taşıyla vurmuştum. ibne bayıldı falan ama allahtan bir şey olmamış, 3 kere duş aldırmışlar da kendine gelmiş.
Bir sefer de bıçak çeken bir ibnenin üzerine yürüdüm. Bıçağı vuramayınca burnunu kırdım. Gerizekalı yanlışlıkla da kendi elindeki bıçakla kendi elini kesti.
tüm orta okul hayatımı bilinçli şekilde işkence ederek, zindan eden şahs-ı muhterem'i lise döneminde bir halı saha maçında görünce dayanamadım (lisede 30 cm kadar boyum uzadı ve hayvan gibi spor yapıyordum) ve karşı takımın defansında kendime yer edindim. Köprücük kemiğini kırmıştım o maç esnasında. hayatımda ilk ve son defa bir insana fiziksel zarar verebildiğim için mutlu olmuştum, çok zalimce ve sadistçe gelebilir ama 3 yıl boyunca bu adamdan her gün düzenli şiddet görmüştüm.
eşini döven alt komşumun burnunu kırmıştım.
oysa ki pek de tatlı bir insanımdır lâkin insanlar rahat durmuyor efenim.
not:adamın burnu hâlâ yamuk.
not2:kadın adamı boşadı.
not3:adam 6 ay hapis yattı.
not4:pişman değilim hakim bey.
Kişide yaralanma ya da sakatlanma oluşturabilecek davranışlardır.
14 yaşında falandım. Okuldan geldim. Evde birsürü misafir var. kadınların klasik gün muhabbeti işte. Annem ve tanıyıp-tanımadığım onlarca kadın salona oturmuş muhabbetin dibine vurmuşlar. Misafir çocuklarını ortalıkta dolanmasınlar diye annem benim odama tıkıştırmış. Hepsi ortalama 5-6 yaşlarında. Benim tabi bundan haberim yok. odamın kapısını bir hışımla açıyorum ve olan oluyor. Tanımadığım misafirlerden birinin kızı(6 yaşında) o sırada kapının arkasındaymış. Ben kapıyı sertçe açınca küçücük çocuğun suratına yapışıyor. Bir çığlık duydum. Bütün misafirler sesin geldiği yere (odama) doluştu. Kapı açılınca gördüm ki çocuk boylu boyunca uzanmış ve kanlar içinde. Burnu kırılmış ve kan bembeyaz elbisesini kırmızıya boyamıştı. Herkes feryad figan içerisinde kosusturuyor ve ben dahil orda bir sürü çocuk, ne olduğunu, ne yapacağımızı bilmedigimizden deli gibi ağlıyorduk.
Sonrasında ambulans hastane falan... kız cok buyuk bir sıkıntı yaşamadan olayı atlattı çok şükür. Fakat o olay gözümün önünden hiç gitmez. Ulan el kadar çocuk ve kanlar içinde. Ben sandım ki birisi kesmiş sonrada benim odama bırakıvermiş.
Aceleci olmamak gerekmiş. Hiçbir şey için acele etmeye gerek yokmuş. Yavaşça açıp girsem hiçbir sorun olmayacaktı.
7. sınıftaydım. sınıfta biri, teknoloji tasarım dersi projesi olarak okula küçük bir kova ve vileda getirmişti. getirdiği kovayı, teneffüste makara olsun muzurluk olsun diye benim kafama geçirmişti. bunun üzerine sınıfın en tembel ve en hayta öğrencisi olarak bilinen kişi, (aslında sınıfta daha hayta tipler de vardı, onun adının daha çok çıkmasının sebebi sınıfın en başarısızı olmasıydı.) benimle alay etmeye ve sataşmaya başlamıştı. ben ise elime geçen ilk cisim olan, kovanın viledasını onun kafasına sürmeye ve kafası üzerinde gezdirmeye başlamıştım. eşya sahibinin "dur o çivili ! " diye bağırması beni durdurdu. meğerse viledada, monte amaçlı kullanılmış bir çivi varmış. netice olarak, saçının dibi çizilmiş ve hafifçe kanamış.
başka da kimseye öyle elle tutulur bir zarar verdiğimi hatırlamıyorum..
14 yaşındaydım. bir çocuk vardı. ayı derdi bana. sonra çok sinirlendim. çocuğun kolunu büktüm ve kolunu çıkardım. sonra ise yerde tekmeledim ve parmaklarından birkaçını kırdım. sonra ise bir yumrukla dudağını patlattım. sonra müdür geldi. onlarca tokat yedim müdürden. sonra aklıma geldi ve dedim ki: iyi ki okuldan atılmamışım.
