mezarlıklara gidip oralarda gezmeyi, mezarların başında durup onlarla konuşmayı, mezarlıkta kitap okumayı severim. bir gün 15 yaşlarında bir çocukla karşılaştım karşıyaka mezarlığında. bir mezarın başında durmuş dertleşiyordu sonra cebinden kulaklığını çıkarttı ve birini toprağa gömdü diğerini de kendi kulağına taktı. ardından mezara yatıp konuşmaya başladı:
-sen bunu seversin yeni albümleri çıktı.
..
-hı hı evet haklısın bu albüm biraz durgun.
..
-yok canım babamla aramız hala bildiğin gibi.
..
-geçen sana mesaj attım cevap vermedin insan bir dönerdi değil mi. tamam tamam kızma biliyorum senin de başın yoğun oralarda.
...
-mesleğime karar verdim. ben de öğretmen olacağım..
..
-evet o yüzden seçtim zaten aynı okullara atanırız çok tatlı olmaz mı.
sanki karşısındakinden cevap alıyormuş gibi konuşuyordu. bir süre kitabımı okuyamadım onu dinledim. tahmini 3 4 şarkı dinledikten sonra kalktı. mezara tulumba tatlısı koydu, taşı öptü ve yarın görüşürüz dedi gitti. çocuktan sonra mezar taşına baktım 2000 doğumlu bir kızcağızın mezarıydı.
