-Ne sırıtıyorsun gene aşk işi mi?
- Anne ne ilgisi var ya!
- Bak ben de babanla ilk zamanlar böyle gülüyordum, işte bunlar hep seks kızım.
- Anne yok artık, öh artık ya!
Bana ilerde 'ne zaman evleneceksin oğlum' dememsini ve evlenmeyi düşünmediğimi konuştuğumuz diyalog.
Ben hep seveceğim. Olurda mucize olur gelirse olabilir. Başkası yok.
annem: dayın okuluna destek olsun diye sana burs verecekmiş.
ben: ...
annem: yani kredi çekmekten iyidir. aylık olarak ödersin hem.
ben: saolsun bankayı tercih ederim ben...
yer: ege üniveristesi hastanesi rektörülkten hastaneye giriş koridoru, annenin boğazı ağrımaktadır bu sebepten dolayı bir doktordan randevu alınmıştır.
annem: burdan dönüşte alsancağa gidelim ömer ağa'da otururuz biraz, kaç yıl oldu hiç gitmedim ben.
ben: olur gideriz, ordan da çıkınca kuaföre gideriz, ne biçim kesmiş bu suat saçlarını. ( o sırada elimi annemin saçına götürürüm)
a: ayh çek elini bırak bırak bırak
b: ne oldu be düzeltiyordum saçını
a: "bırak bırakayh midem bulandı" deyip, koridordaki çöp kovasına doğru yönelir
b: a ne oldu be çabuk çabuk bitirelim şu koridoru,
koridor biter, hastanenin içine varılır ve anne ölür. *
- alo
+ efendim oğlum. nasılsın?
- iyim anne sizi sormalı.
+ iyi oğlum işte ne olsun. dolaşıyoruz.
- nasıl oralar anne. keyfiniz yerinde mi?
+ evet oğlum. iyiyiz biz. sen nasılsın var mı bir sıkıntı?
- anne ne zaman geleceksiniz?
+ hayırdır lan ne oldu. *
- anne ya. ablamla bıraktınız beni ne yemek var ne bir şey. bir yemek yapıyor gel de ye onu. allah'tan metobolizmam hızlı çalışıyo hemen eritiyo yediklerimi. olan ona oluyo. kendi yediği yemekten rahatsız oluyor. enteresan insan. hayır mutfağa da sokmuyo beni. kendisinden daha iyi yemek yaptığım halde ben yaparım diyo.
+ ablana öyle deme. koca kız o yapar yemek.
- hee koca kız ama yemek yapamıyo.
+ tamam lan tamam akşam binicez otobüse.
- ohh be bu akşam dışarıda yerim yemeği. yarın akşam sen yaparsın.
+ kapat hadi kapar. ablana söylicem seni.
- al işte. kesin akşam sebze yemeği yapar kıllık yapmayın bana.
+ ahahahahaha.
- gül sen gül. ben göstericem size.
ben:anne para bitti gönderin evin kirası çok birikti zaten evde yiyecek bir şey yok.
annem:oğlum ben gönderirim de babanı biliyosun ondan birşey çıkmaz hala kızlarla yediğini düşünüyor ayrıca bok yiyin istanbullarda ne vardı da dokuzeylül e gitseydin (sonra ağlamalar falan başlar.)
tek kelimesini bile hatırlamadığım uyandırma amaçlı bir talefon konuşması. ondan önceki uyurken öylesine yapılmış bir "küpelerimi takmaaa" feryadı olabilir. daha da önceki ya çok yorgumun yemeğimi buraya getirsene olabilir. ve bunlar gerçekten de "son"sa çok acı verici olabilir.
-ya bır gel opeyım annenın yavrusu!
-anne dısardayız bı dur, cocuk gıbı sevıyosun hala benı ya, kac yasına geldım!
(bu dıyalog hergun yaşanır, es gecmez)
