kürtten evliya koyma avluya annem çok söyler.
kürt deyince aman aman allah belasını der babam.
büyük konuşmayayım ama kürt gelin falan istemiyorum kınamıyorum ki başıma gelmesin.
bunları çok duydum. he bir de amcamın karşı çıkmasına rağmen kızının bir kürtle kaçması üzerine evlatlıktan reddetmesi var. bu önyargının ve tepkinin suçlusu böyle düşünen biz ve bizim gibiler mi, yoksa kürtlerin kendisi mi. söyleyene değil söyletene bakmak gerek.
babam dindar insandır. oy kullanmaz bile. takdirimizde ne yazılıysa o olur der. arapları peygamber milleti diye çok sever içinde bir baasçı çıkmasından korkuyorum aramızda şu tarz muhabbetler geçer:
- baba arap ülkelerinde gene terör eylemleri olmuş ne biçim millet bunlar
+ öyle deme oğlum peygamberimizin milleti resulullah s.a.v. onlar tarafından bu dünyaya hediye edilmiştir
- baba peygamberimiz arap olduğu için peygamber olmamıştır sadece bedeni arap olarak dünya ya gelmiştir
+ olsun oğlum bize arap olarak gelmiştir başka milletten değildir
- son 1500 yıl içerisinde araplardan doğru dürüst insan çıkmadı sürekli olarak bozgunculuk ve hainlikleriyle ön plana çıktılar kutsanmaya gerekli bir millet değil araplar
+ allah ıslah etsin onları oğlum inşallah 1500 yıl önceki gibi peygamberimizi ve sahabeleri örnek alırlar
birde kürtler hakkında düşüncelerini söyliyeyim:
- baba şehit verdik gene
+ bak şu şerefsiz kürtlere şehit verdik diye halay çekiyorlar yanda (oturduğumuz mahalle kürtlerin yoğun yaşadığı yerdi şehit verince halay çekerek kutluyorlardı)
- baba öyle deme sen derdin kavmiyetçilik haram diye içinde iyileri de var
+ vardır elbette oğlum en iyi kürt ölü kürttür
- baba sen söylediğinin farkında mısın ırkçılığa giriyor dediklerin
+ adam olsalardı yediği tabağa sıçmazlardı
- baba bak benim en yakın arkadaşım kürt hatta şu anda kürt kız arkadaşım var ve ilerisi için düşünüyorum senin torunların kürt...(babamın yumruğu ile afallarım)
+ siktir git evimden kürt piçlerinle birlikte yaşa o zaman
dindar adam delirdi lan bir anda. bir hafta eve gelemedim. lise zamanlarımda kürtlerle çok samimiydim. fakat sonra gözüm açıldı. şimdi radikal mhp seçmeniyim. kürtlere kürt diye düşman değilim ama çoğunluğundan hdp ye oy vermesi sebebiyle hoşlanmıyorum. siyaseten yaptıkları mazlum edebiyatının yalan olduğunu artık görebiliyorum. babam da aynı çizgide fakat mhp ye kavmiyetçi demeye devam ediyor.
önceleri "iyi Kürtler de var hepsi PKK'lı değil" şeklinde iken şimdilerde böyle birşey de kalmamıştır. Genel itibariyle çevremdeki kişilerde de aynı durum söz konusudur. yani bu tarafta Kürtleri seven yok.
sevmezler ve benim bi kürtle arkadaş olduğumu duyar iseler bana "oğlum iyi misin? bak bişeyin varsa doktora gidelim" yada " ateşle oynuyosun, neden geri zekalı oldu ki bu çocuk " yada "söyle hangi örgütlere üye oldun söyle" diye kızar ceza verir bana.
ben kürt bir ailenin üyesiyim ama bizim aile nedense kürtleri sevmez. daha doğrusu kürtleri genel olarak sevmez şahıslara karşı ön yargı ile yaklaşmazlar.
annem kürt olduğunu pek dillendirmez. kürtlere benzemediği söylendiğinde mutlu olur.
kardeşlerim vaktiyle (he ergenken) kürtlüklerini saklıyorlardı ama şimdi çekinmeden söyleyebiliyorlar.
ben kürtleri hiç sevmedim hala da sevmiyorum bana hal, davranışları, düşünceleri hep saçma gelmiştir. ama biri "ya sen kürt değilsin olamazsın" dediğinde sinir oluyorum ben kürt olduğumu söylemekten hiç bir zaman çekinmedim.
babamı hala çözmüş değilim onun kürtler hakkında ki düşüncelerini bilmiyorum.
Erkek arkadaşımin kokeni kürt.anne baba memleketi gereği milliyetciligiyle övünen iller.Babam her firsatta Kürtler geldi buraya bozuldu,yok orası kurt mahallesi tadindadir.
Arada gülesim geliyor da yapacak bişey yok.insan kaliteli olduktan sonra kökenin önemi yok canlar.insan olsun.
