herhangi bir ortamda tutunmak ve kabul görmek için yapılan yapmacık muhabbetlere katılmaktan nefret ediyorum.
kötü espriye gülmek zorunda olmaktan , pelinsu ile okey oynarken kahkahalar atmak zorunda olmaktan ,
berkecan ile alex in performansını konuşmaktan ,
selinsu ve yavşak kankasıyla oturup batak oynamak zorunda kalmaktan da nefret ediyorum.
arkadaş çevremden nefret ediyorum.
yalnız kalıyorum.
bunu seviyorum.
müzik zevkim gelişti en azından.
edit : çok da yalnız değilim amk. kafadan şöyle bii , karışıklı bi 15 kişilik grubum var. acıyıp mesaj atmayın he. ehe.
bazı sikko arkadaşların yaptığı iğrenç, berbat kötü esprilere nedense herkes gülünce zorunlu olarak yapmacık şekilde ehe ehe diye gülümsemekten nefret ediyorum.
(bkz: he amk çok komik)
