başlığı görünce düşündüm ama sevmediğim özelliğim olsa bile nefrer etmiyorum. çünkü o özellikler de benden. nasıl olduysa benimleler. değişir değişmez bilemiyorum.
-Bazen ne tepki vereceğimi şaşırabiliyorum. Karşımdaki insan bana iltifat ettiğinde eğer konuşmamı bölüyorsa şöyle bir tepki alıyor "o da senin fikrin."
-Aşırı derecede kindar bir insanım. Evet. Bundan nefret ediyorum.
-Kıskanç bir insanım fakat bu sevgiliyi kıskanma falan değil. Daha çok imrenme, "bunu ben neden yapmadım" hali.
-Asabiyim. insanlara karşı kırıcı olabiliyorum, çabuk tersliyorum.
-Fazla takıntılı hallerim var.
-Bir kitabı bitirdikten sonra boşluğa düşme hissi. Sıklıkla yaşıyorum.
-Hayatın belli bir döneminde dinlediğim müziği dinleyememe ya da kullandığım parfümü sıkamama gibi takıntılarım var. Yürek parçalanması yaşıyorum orada. inanılmaz özlüyorum o zamanları.
-Kendimi çoğu zaman aşağılayabiliyorum. Tamamen sözel olarak.
-Bazen aşırı umursamaz ve kayıtsız kalabiliyorum. Ve soğukkanlı da olabiliyorum.
-Bazen de inanılmaz panikliyorum.
-Bir yerden sonra her şeyin saçma sapan klasik ve klişe gelmesi durumu. Evet haftada ya da ayda bir geliyor başıma. Ve bunu aklıma getiren de benim.
-Tanımadığım insanların arasındayken inanılmaz ve sonsuz negatifim.
-Birisiyle ya da birileriyle tanışmak her zaman çok zor bir olaydır benim için ve bunu yenemiyorum.
-iç sesimin hakkından gelemiyorum.
Bir insanı tanımadan istesem bile onunla konuşamıyorum.
Yarınlar yokmuş gibi para harcıyorum.
Aklıma takılan şeyi mutlaka yapmam gerekiyor, yapmayınca rahat edemiyorum.
Bir sebepten Aptal olduğunu düşündüğüm insanla havadan sudan bile konuşamıyorum.
Aşırı batıl inançlarım var. Etrafımdaki insanları korkutuyorum.
Gereksiz umut dolu bir insanım, umudum tükenmiyor, beni tüketiyor.
Sevdiğim şeyleri toplum baskısından yapamıyorum. insanları gereksiz çok önemsiyorum.
cok sabirliyim.. ne yazik ki bu kadar sabirli olmak gercekten cok * diye dusunuyorum. cunku o sabrin tastigi noktaya gelene dek karsimdaki kisi veya durum icin ciddi anlamda gereksiz bir caba sarfediyorum. oysa cok daha onceden kestirip atabilmeliyim.. bosuna alttan almalar, bosuna eyvallahlar, bosuna aciklama yapmalar,.. bosuna hepsi biliyorum.. bir de sonrasi var tabi. o daha da *. cunku o sabrin tastigi nokta benim icin yikim zamani anlamina geliyor. karsimdaki her kimse veya durum her neyse ona karsi inanilmaz boyutta agir konusup ** karsimdakini utandirabiliyorum. sonra da bu kadar agir konusmanin ne geregi vardi diye ona uzulup kendime kiziyorum...
ne boktan bi ozellik ya.. siyirip atabilsem keske..
insanları kırmamak için tam cuk oturtabilecekken susuyorum. Onlarında gtü kalkıyo işte. Ulan gerizekalı istesem seni yerin dibine sokabilecek kabiliyetim var neyin laf sokmasının derdindesin.
Ha tabi sabrımı çok zorladıysa da pişman ederim o ayrı.
