Oncelikle ic huzurunuzu bozan sebebleri dusunup yaziniz. listeye gore sizi rahatsiz eden sebeblerin uzerine gidiniz sirayla. sonrasinda dini inanclariniza daha fazla vakit ayiriniz. gunde kendinize ozel bir vakit ayirip zevk alacaginiz bir aktivite yapiniz. sevmeyi ogrenmeyi yeniden deneyiniz. sevme isini ilk once keninizi sevmekle baslayiniz. sonra birinci dereceden yakinlarinizi, onlarla birlikle keyif alacaginiz etkinlikler gerceklestiriniz. onlardan ilk adimi beklemeyiniz, kendiniz davet ediniz. insanlara karsilik beklemeden beklenti icerisine girmeden yardim ediniz. kendinizi ve dusuncelerinizi yansitabileceginiz bir sanat etkinliginde rol aliniz. gun icerisinde tek basina yurumeyi ve sokaktaki insanlari incelemeye calisiniz. onlarin ne gibi dertlerinin oldugunu anlamaya calisip halinize sukrediniz. yasadiginizi ve kendiniz icin yasayacaginizin farkina variniz. cunku siz tek siniz.
dış huzursuzluktan uzaklaşmaktır. çevrede olan bitenin görülmeyeceği, çevrenizde bir şeylerin olup bitme ihtimalinin olmadığı yerlerde olmaktır. bu kendi yatağınız ya da bir deniz kenarı olabilir.
yazarlarin hayat kosturmacasi icinde biraz nefes alip huzur bulabildikleri seylerdir.
hayatta sevdiginin gogsune yatip nefesini dinlediğinde buldugun huzurdan ote birsey var mi? o bambaska bir dunya, yasamaya deger birsey varsa eger sadece bu duygu askin getirdigi mutluluk ve huzur.
edit:imla.
su sesi bi yerden sonra insanda işeme hissi uyandırdığı doğru ama sakarya nehrinin eşsiz sesinde yıldızlara bakmak ve düşüncelere dalmak kadar şu anda istediğim başka bir şey yok.
