banyoda kayıp düşmüştüm ve sıfır bacak açılmıştı neredeyse bi dizimde iki tane birinde bir tane menisküs yırtılmasi oldu damarlarım zedelendi ve liflerim diz kapaklarım kırıldı sanmıştım
acayip hassaslaştı. o an ve ondan sonraki aylarda ayağa kalkmak dizimi oynatmak merdiven çıkmak ve birinin yanlışlıkla dizlerime değmesi tam bir işkenceydi. sağlığın değerini bilmiyoruz cidden o an giren acı çığlık attırıyordu bazen.
bir anlık salakça bi çözüm olarak ağırlıkla kayan halatı çıplak elle yakalamaya çalışmam ve akabinde tüm avcumu yakarak alması.
ilk üç dakika bişey anlamamam. elimi diğer elimle bileğimden kavrayıp oohooho elime nooollduooh niye höykürmem ve takip eden korkunç yanma hissi. o hissin günlerce geçmemesi, avcumun her yerinin su toplaması falan filan.
ayak bileğimde 2 kırık 1 çatlak olmuştu trafik kazasından sonra. Kırılan ve dönen ayak bileğini geri düzeltiyorlar ya dünyanın en berbat acısı oydu. Tam 4 kişi tutmuştu hareket etmeyim diye ve ben o zaman 8. sınıfa gidiyordum.
böbrek taşı düşürmüştüm. eve ambulans gelmek zorunda kaldı ilk sancılandığım dönem ve kalp krizi zannedip ona göre bir tedavi uygulamışlardı. yok böyle ağrı.
3 çeşit insan psikolojisini bozan ağrı gördüm.
1-) kırılan dişimi porselen yaptırmaya karar verdim. doktor porselen takacağı dişi kesti biçti. kesilip biçilen dişi olduğu gibi kist sarmış ve törpülediği dişimde açıkta bir dünya sinir kalmış. adam porseleni 1 hafta sonra takacak. bir hafta boyunca uyumadım sabahlara kadar istemsiz ağladım ve allaha canımı al diye dua ettim.
2-)bir gün aile bireylerinden birinin evini taşıdık. büyük demir döküm sobayı merdivenden indiriyoruz. soba çok ağır ama genciz ve gücümüz kuvvetimiz yerinde. merdivenlerin son basamağı normalde 10 santim falan daha uzun ve ben bunu unuttum. son adımı attığımda dengem bozuldu sağ ayağım burkuldu ve soba ayağıma düşmesin diye korkudan sağ kolumla sobayı dengesiz bir şekilde vücudumu kastırarak tuttum omzumda bir yanma hissettim sonra evi taşımaya devam ettik. 1 hafta hiç ağrı sızı hissetmedim. 1 hafta sonra marketten 10 kiloluk turşu suyu almaya gittim. yolda taşıyorum birden kolum boşaldı ve elimden düştü. diğer elime alıp eve geçtim. hiç bir ağrı sızı yok uyudum. sabah kalktım ağrıdan duramıyorum. omuz bölgemde ki kemik ve kıkırdakları birisi kerpetenle parçalıyor sanki. devlet hastanesine gittik. doktor neren ağrıyordan başka soru sormadı ve beni de dinlemedi omuz travması dedi ve muscoflex yazıp gönderdi. ben o ağrıyı 2 ay boyunca aralıksız çektim. 2 ay süresi içinde 5-6 doktora gözüktüm(2 si özel doktor). son gittiğim özel hastanede uzman ortopedist doktor ilgili alakalı soruyor bir şeyler ben ağrıdan adamı duymuyorum. ruhsuz ruhsuz cevap verirken birden lafını böldüm doktorun ve -ağrıyan bölgem omzum ve 2 aydır ne uyku uyudum ne de ağrım bir an olsun dindi önce ağrımı dindirin lütfen hatta ötenazi bile kabulumdür diyerekten adama gerçekten çok acı çektiğimi göstermek istedim. beni dinlediği kadarı ile ağrımı dindirmek için diclomec ve muscoflex karıştırıp vurdu oracıkta. dedi sen 10 dakika uzan şurada. o sırada kontrole gelen bir hastasına baktı sonra rahatsızlığı analayabilmek için biraz daha sorular sordu. omzumdan 2 mr, sağ akciğer grafisi, sinir testi istedi şu elektrik verdikleri türden. sonra bunları nörolog arkadaşınında görmesinde fayda olduğunu belirterek beni nörologa gönderdiler. ama benim omzum hala ağrıyor. nörologa ağrımın ne kadar şiddetli olduğundan bahsettim. adam bana sana bir ilaç yazacam kafan çok kıyak olacak dedi 750'lik gabtin yazdı(ismini karıştırıyor olabilirim zira 10 sene falan geçti üzerinden). ilaçlar mis gibi uyuşturuyor. nörolog gabtin vermiş 750 lik ortopedist ise diclomec + muscoflex iğne. neyse bu ağrının hikayesi çok uzun hala ağrıdığı oluyor. neticesi ise bu doktor abiler benim ağrımı dindirdi lakin ne olduğu konusunda pek kararlı değillerdi zira herşey temiz çıkıyordu. zaman içinde omzum yüzünden yaklaşık 9-10 doktora daha gittim. son gittiğim hariç kesin konuşan bir doktor görmedim ve teşhis koyan her doktor farklı bir sebepten beni ameliyat etmek istedi. son gittiğim doktor 3-4 farklı açıdan mr istedi(fenerbahçe sporklubünün eski doktorlarından biri) adam senin omzunda 8 adet yırtık var şu an sağ omzunda kas yok senin dedi. ilk teşhis 2007-son teşhis 2017 bu arada.
3-)karaciğer yağlanması + mide ülseri + safrakesesi taşı kombinasyonu gelip beni buluyor. defalarca doktora gidiyorum farklı farklı şikayetlerde bulunuyorum ama kesinlikle baskın olan ağrıyan yerimi söylüyorum "safrakesesinin olduğu yer" inanılmaz ağrıyor ve içim patlayacak gibi hissediyorum. doktora gidiyorum ne ilaç verirlerse versinler ağrım dinmiyor. çünkü koydukları teşhislerin asıl sebep ile bir bağlantısı yok. doktorların düştüğü hata ise mide ülserim dışında bir hastalığı ihtimal vermiyorlar ve ne safra kesem ne de karaciğerim ile ilgili bir test istemiyorlar! bu ağrıyıda çok çektim ve psikolojimi epey bir bozdu. sonunda dayanamayıp o yoklukta sağdan soldan borç alarak özel hastaneye gittim (sigortam olmadığı için herşey 5 katı fiyatı) temizinden bir 5500 tl bayıldıktan sonra (çok pis siktiler beni ekstra filmler, mrlar, ultrasonografiler, endoskopiler falan(kolonoskopi dediler dedim öldürün ama yapmayın)) sonuç olarak bu bakteri çok kompleks bir şey ve çeşitli sebeplerden yeniden hortlayabiliyor. 2 ay kendime çok iyi baktım. hala da kendime dikkat etmeye özen gösteriyorum.
bu yaşadığım 3 problemi yaşamasaydım inanıyorum ki ruh sağlığım çok daha iyi olabilirdi bu işin yanisi herşeyden önce sağlık. imla hatalarım varsa affola.
diş ağrısıdır. otelde çalışırken 1'de lojmana gelip sabahın 6sına kadar dişimin ağrısından bildiğin ağlıyordum her gün ve çekmiyorlardı da apse mi ne varmış. doktora yalvarmıştım en son "iltihap filan anlamam çekin şu dişi ölcem" diye ama nafile. sonunda iltihap kesici gibi bi şey sorunu halletmişti çekmişlerdi çok fena günlerdi.
benim polinörapatim vardı. tedavi edilmesi çok uzun süre aldı. günlerce değil aylarca hiç uyumadım. nörolojide yatarken yüksek dozda ilaçlarla (uyuşturucu derecesinde) sabaha karşı anca uyuyabilirdim.o uyuduğum 2-3 saatlik sürede hemşireler ses yapmamak için çok dikkatli davranırlardı. günün geri kalanında da benim acı içindeki inlemelerimi dinlerlerdi. ne günlerdi...
