Süpermarkette dar bir koridorda karşılaştık. Önce ikimiz de sağa gittik. Sonra ikimiz de sola gittik. Çarpıştık. Karşılıklı özür diledik. Gülüştük. Filmlerdeki gibi romantik bir karşılaşmaydı. ikimiz de erkek olmasaydık bir aşk doğabilirdi.
ağlıyorum sözlük.
garip bi gün yaşıyorum sevgili günlük pardon sevgili sözlük.
sabahın erken saatlerinde 2 saatlik uykuyla bütünlemeye çalışmak umuduyla uyandım. zaten bütünlemeye kalmış olmam başlı başına bir trajedi ama oraya girersem çıkamam. isteksiz 2-3 saat kadar çalıştım. hafif bi tekrar, örgünlere çıkan sorulara bakış, finalde ne sormuş, hıı geçen sene bunu sormuş ve kapanış. inatla 2.öğretime zor soru sormayı misyon haline getirmiş bi hocanın bütünlemesinden geçmeyi elbette beklemiyordum ama umut fakirin ekmeleddini. moral bozukluğuyla kafa dağıtmak amaçlı kendimi hamburger ve waffle yemeye verdim. bana kırılmış arkadaşımla karşılaşmam ve ayaküstü ince bi ayar çekmesi, yolda giderken gözümün önünde iki arabanın birbirine çarpması - sadece arabalarda hasar var - ve bonus olarak evde meşhur izmir böceği vakası var. arka fonda yıkılmadım ayaktayım çalıyor tabii.
bu aralar acayip bir gerginlik var üzerimde, resmen bana dokunan bin ah işitiyor, öyle bir negatif elektrik birikmiş ki vücudumda dokunanı çarpıyorum sözlük.
bu aralar stresli bir dönemdeyim, sürekli belgeler hazırlayıp birilerine sunuyorum ve bu üzerimde baskı oluşturdu. en ufak bir geciktirmeye bile tahammül edemez duruma geldim. bugün yine bankadayım, önceki gün hatalı bir işlem yapmama neden olan kadından hesap sormak için numara aldım gişeden. bekliyorum. o esnada çocuklu bir hanım oturdu yanıma. çocuk acayip yaramaz bir tip, koşturuyo banka içerisinde, çiuuuv çiuuuv diye bağırıyor. güvenlikle silahçılık falan oynuyor. annesi de bir türlü zapt edemedi çocuğu, çaresiz. en sonunda çocuğu yakaladı kolundan ve kendisi ile arama oturttu zorla. ama kadın da coolluğundan taviz vermediği için çemkirmiyor çocuğa, ben küçükken böyle yapsam annem çemkirir, susturur ama babam kollardı beni. velhasıl kadın baktı kendisi bir hal çare bulamayacak beni göstererek çocuğa dönüp "- bak bir daha yaramazlık yaparsan abi sana kızar, di mi abisi?" ben de öyle boş boş bakıyorum, ilk defa bir çocuğa kızmam, onu sükunete davet etmem talep edilmişti. ne yapacağımı bilemiyordum, ama o esnada banka işlemimin de yanlış yapılması, deadline'ları kaçırmama telaşı, sıra beklemenin verdiği huzursuzluk, dünyada işini doğru düzgün yapmayan tüm insanlara olan gıcığım birleşip çocuğa patladı. usulca yaklaştım çocuğa, sakallarımı daha iyi görmesi için bir saniyelik bir es verdiğim ve en sakin ses tonumla "- bir daha yaramazlık yaparsan, seni tutar camdan aşağıya fırlatırım, hayatın boyunca jelibon yiyemezsin, anladın mı!!" çocuk pöykürerek bağırmaya başladı, annesi öyle bir bakış attı ki normal bir zamanımda kalkar gider bankaya başka zaman gelirdim ama o kadar sinirli ve stresliydim ki hiç istifimi bozmadan elimdeki numaraya bakıp sıramı beklemeye devam ettim.
demem o ki, herkes işini doğru dürüst yapsın amınakoyim!
Abi çok enteresan bir olay değil. Ama beni şaşırtan bir diyalog geçti arkadaşımla aramızda.
Birkaç arkadaş üniversitede bir kafeye oturduk bir yabancı uyruklu karşı cins arkadaşta geldi. Dersler, yüksek lisans ve hocalardan konu açıldı. Sohbet böyle devam etti . Bir ara arkadaşlar birşeyler almaya kalktı. Biz yabancı uyruklu arkadaşımla kaldık .Ve o birkaç dakikalık zaman diliminde şöyle bir diyalog geçti aramızda.
Aradaugrar ( +) yabancı uyruklu arkadaş (-).
+Ankarada yapıcam yüksek lisansı.
- bende gelirim. Beraber araştırma görevlisi oluruz .
+ Altı yedi yıl nasıl çekeceksin beni??? *
- Ben çekerim seni.
+ Allah razı olsun . *
çalıştığım iş merkezinde asansöre bindim son anda gelen birinin olduğunu farkedip asansörü durdurdum ve "atla john seni gideceğin yere bırakayım" dedim. yok öyle demedim tabii.. adam teşekkür etti, ben de rica ederim dedim sadece.
sonra adam hiç çekinmeden süzmeye başladı. insan biraz belli etmeden yapar "ceylanı ürkütmeyecen" mottosundan haberi yok galiba. telefonumla ilgilenmeye çalışıyorum da çekmiyor ki. sonra konuşmaya karar vermiş olacak ki;
- burda mı çalışıyorsunuz, dedi.
+ evet.
-ben 5.nci kattayım çay içmeye gelin bir gün.
+....... (ne desem bilemedim sessizliği)
- zartunyan muhasebe ofisi.
+ muhasebe demek (ulan ne alaka muhasebe, hadi sigortacı falan olsa diyecem buldu ballı müşteriyi prim kapma peşinde, bakışlarını da hiç beğenmedim zaten).
-evet mutlaka gelin ama.
+önce siz gelin biz de 7.nci kattayız mortingen mimarlık ofisi, mutlaka bekliyorum.
-tamam dedi ve göz kırparak indi mal herif.
içimden gül sen dedim son gülen iyi güler. adam bilmiyor ki ofisteki tek kız benim, karşısında izbandut yarması 5 erkeği görünce ne hissedecek görmek için sabırsızlanıyorum. *
kanalları gezerken bi çizgi filme takıldım ve bi bölümüne güldükten sonra kendimi çok kötü hissettim neden diye düşündüm ve cevabı buldum sanırım küçükken çizgi filme gülen arkadaşlarımı salak buluyodum evet tuhaf bi çocukluk geçirmişim.
Bu sabah görmek isteyeceğim en son tipteki korkunç kadın, üstüme atlamak üzere olan kediden kortuğum için tüm neftretini üstüme kustu. Laf dalaşına girmekten haz etmesem de kadının bakış açısına karşı kendimi tutamadım. Örnekler verdi bana kediden korkmak yerine kanatlı böceklerden korkmalıymışım. "Sizden daha çok korktum şu an" dediğim için dayak falan yiyebilirdim. Kedilerle olan iletişimi kadar insanlarla da iletişim kurmayı öğrenmesini söyledim. Sonra bunu diledim.
Peki ben bu sabah bu kadınla karşılaşacak kadar ne günah işlemiş olabilirdim?
