Kardeşimi gördüm.
Elinden tutmuş koşuyordum.
Sonra durdu abla nefes alamıyorum dedi.
Artık belki koşamayacağız ama nefes alıyor.
Hergece uyuya kalıp sabah kalktığın zaman kabus görmeyi dileyip gerçeğin içinde olmak o kadar zor ki.
Allah a hergun dua ediyorum gerçek olmasın diye ama gerçek.
Sevgilim vardı.
Ancak rüyamda görürüm zaten.
Arkada bir şarkı çalıyor, sözlerini hatırlamıyorum ama melodisi aklımda, yumuşacık bir şarkı.
Böyle müzik klibi gibi, bir bisikletle geziyoruz, simit falan yiyoruz parkta, salıncakta sallanıyoruz, yağmur altında bir kulaklığı ikimizde takıp yürüyoruz.
Öyle bir rüyaydı işte.
Ne güzeldi yahu.
iş yerinde çalışırken dişinin biri yaklaşıyor sözde bilgisayardan bişey tarif edecek arkamdan boynuma doğru yanaşıyor kulağımın arkasına üflüyor felan sen neden karşılık vermiyorsun delüğanlu diyor ben direk kukusuna el atıyorum sonrası malum işte.
Işten atılıyordum ve bir sebep göstermiyorlardı. Bütün bos beleşler orada oylece kalıp bana bakıyorlardı. is yerini terkederken oldukça gururluydum ama yalniz kalinca bastım aglamayi. Uyandığımda yastığı sırılsıklam etmiştim.
