birini çok seviyorsun, onu sevdiğini kanıtlamak için her şeyi yapıyorsun ama bir sikim elde edemiyorsun. başka birisine yöneliyorsun aşık olmak istiyorsun ama o da senden kaçıyor. amına koyim ne saçma bir hayat lan bu. ne zaman mutlu olacağım lan ?
Bazı insanların çok düşüncesiz ve kaba olabilmeleri, bunu aklım almıyor mesela.
Ha birde animelere "Çocukca." diyen insanlara anlam veremiyorum, anlam vermeyede çalışmıyorum zaten artık. Herkesin anime hayranı olduğu bir dünyada yaşamak güzel olmazdı. Varsın bazıları adını bilmesin, varsın bazıları animelere "Çocukca" desin. Olağan şeyler bunlar.
Not: Anlam veremediğim çok şey var herkes gibi. Bunlar en basitinden iki örnek.
sevdiğini göremeyince, sevdiğinin sesini duyamayınca, artık geri dönüşün olmayacağını anladığında midenle ciğerlerin arasına bir ağrı girer ya;
Işte onun nedenidir anlayamadığım.
aile içi tartışmalardır. ulan zaten aynı anadan aynı babadan gelmişsin, niye sürekli kavga-tartışma yapıyorsun adamla. Hele anne babayı saymıyorum bile. Senin onlardan başka kimin var lan? Bilmiyorum, benim ailem çok iyi olduğu için(sürekli tartışmaya yönelen aile modelinden değil) mi ben böyle düşünüyorum ama ne bileyim, anlamsız geliyor. Tabii aynı şekilde anne ve babaların da çocuklarıyla sürekli tartışma içerisinde bulunmaması gerektiğini düşünüyorum. Hatta hiç tartışmasınlar, tartışmasınlar işte moruk.
